دسته‌ها
دسته‌بندی نشده

شبکه خصوصی مجازی VPN

 

در روزگاری که اینترنت به بخشی اساسی از زندگی روزمره ما بدل شده است، نیاز به محافظت از فعالیت‌های آنلاین، حفظ حریم خصوصی و دسترسی آزادانه به اینترنت هرگز به این اندازه مهم نبوده است.  اینجاست که شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) وارد عمل می‌شوند. VPNها نه تنها ابزارهای ارزشمندی برای افزایش امنیت آنلاین هستند، بلکه برای دور زدن محدودیت‌های اینترنتی اعمال شده توسط برخی دولت‌ها نیز ضروری به شمار می‌روند.

در این پست وبلاگ، ما به دنیای VPNها می‌پردازیم و در مورد کاربرد کلی آنها، نقش آنها در کشورهای دارای محدودیت اینترنت مانند ایران، ایمن‌ترین راه‌ها برای استفاده از VPNها و نحوه کانالیزه کردن ترافیک اینترنت بحث خواهیم کرد.

 

VPN و کاربرد عمومی آن چیست؟

 مخفف کلمه‌‌ی انگلیسی Virtual Private Network به معنی شبکه‌‌ی خصوصی مجازی است. شبکه خصوصی مجازی (VPN) یک فناوری است که به کاربران اجازه می‌دهد تا از طریق یک شبکه عمومی، معمولا اینترنت، به یک شبکه خصوصی متصل شوند. VPNها ویژگی‌های مختلفی، از جمله رمزگذاری، پنهان کردن آدرس IP، و مسیریابی داده‌ها از طریق یک تونل امن را ارایه می‌دهند. این ویژگی‌ها می‌توانند حریم خصوصی، امنیت، و دسترسی به منابع را بهبود بخشند.
باید توجه داشت که VPNها ویژگی‌ها و سطح امنیت متفاوتی ارایه می‌دهند. بنابراین، کاربران باید قبل از انتخاب یک VPN، به دقت ویژگی‌ها و سطح امنیت آن را بررسی کنند تا مطمین شوند که با نیازهای امنیتی و حریم خصوصی آنها مطابقت دارد. در اینجا برخی از کاربردهای رایج VPNها را با هم مرور می‌کنیم:

۱-محافظت از حریم خصوصی: برخی VPNها آدرس IP شما را پنهان می‌کنند و ردیابی فعالیت‌های آنلاین شما را برای وب سایت‌ها، تبلیغ‌کنندگان، هکرها یا در کشوری مثل ایران نیروهای امنیتی، دشوار می‌کند. بسته به نوع و قابلیت، هنگام استفاده از برخی VPNها، داده‌های شما رمزگذاری شده و یک لایه امنیتی اضافه برای فعالیت آنلاین شما ایجاد می‌کند.
البته همانطور که گفته شده این قاعده‌ای عمومی نیست و برخی از VPNها ممکن است که نشتی DNS داشته باشند.
DNS سیستمی است که نام‌های دامنه قابل فهم به زبان انسان مانند www.example.com را به آدرس های IP که قابل فهم برای رایانه است، ترجمه می‌کند.

نشت‌های DNS می‌توانند نگرانی‌هایی در رابطه با حریم خصوصی ایجاد کنند زیرا ممکن است به ارایه دهندگان اینترنت (ISP) یا سایر نهادها اجازه نظارت بر فعالیت های آنلاین شما را بدهند، حتی اگر از VPN برای پنهان کردن آدرس IP خود استفاده کنید.
برای جلوگیری از نشت DNS، مهم است که یک سرویس VPN معتبر را انتخاب کنید که از محافظت در برابر نشت DNS برخوردار باشد و دستگاه یا کلاینت VPN خود را به درستی پیکربندی کنید. علاوه بر این، می توانید از ابزارها یا وب‌سایت‌های تست نشت  همچون DNS leak test برای بررسی نشت‌ها و اطمینان از عملکرد VPN خود مطابق انتظار استفاده کنید. 

 

۲-عبور از فیلترینگ و دور زدن محدودیت‌ها: VPNها به کاربران اجازه می‌دهند محدودیت‌های که در یک محدوده جغرافیایی اعمال می‌شوند دور بزنند و به وب‌سایت‌ها، سرویس‌های پخش آنلاین و سکوها و رسانه‌های اجتماعی که ممکن است در منطقه شما مسدود شده باشد را فراهم می‌کنند. 

۳-امنیت در فضاهای عمومی: هنگام استفاده از اینترنت Wi-Fi عمومی، VPN ها از سیستم شما در برابر نظارت و حملات سایبری احتمالی محافظت می‌کنند و از خصوصی ماندن داده‌های حساس شما را در سطح قابل قبولی تضمین می‌کنند.


۴-مرور ناشناس: VPNها مرور اینترنت را به صورت ناشناس مهیا می‌کنند و هویت و مکان شما را از چشمان کنجکاو پنهان نگه ‌می‌دارند.

استفاده از VPN در ایران و مشکلات آن

در کشورهایی مانند ایران، که  انواع سانسور و فیلترینگ از طرف دولت به شدت رایج است به شدت ، VPNها نقشی اساسی در تضمین دسترسی کاربران به اطلاعات و برقراری ارتباط آزادانه دارند. دولت ایران کنترل‌های شدیدی را به خصوص از بعد خیزش سراسری بر اثر مرگ مهسا امینی، بر روی اینترنت اعمال و دسترسی به وب‌سایت‌ها و رسانه‌های اجتماعی مختلف را محدود کرده است. با این حال، با یک VPN، کاربران می‌توانند به سرورهای کشورهای دیگر متصل شوند و به طور موثر این محدودیت ها را دور بزنند. این البته همیشه راه حل کافی برای دسترسی به اینترنت آزاد نیست چرا که حکومت پس از سال‌های بازی موش و گربه‌ی فیلتر و فیلترشکن با کاربران، تمهیدات گسترده‌ای برای از کار انداختن فیلترشکن‌ها در ایران به کار بسته است. دانستن بعضی از این اقدامات مهم است چرا که ممکن است به شما در عیب‌یابی یا سطح انتظارتان از ‌فیلترشکنی که استفاده می‌کنید، کمک کند.

برخی از این دلایلی که VPNها در ایران به خوبی کار نمی‌کنند عبارتند از:

  • استفاده از روش‌های پیشرفته فیلترینگ:  دولت ایران از روش‌های پیشرفته‌ای برای فیلترینگ استفاده می‌کند که کار را برای ارایه دهندگان این خدمات دشوار کرده است. این روش‌ها شامل استفاده از لیست‌های سیاه IP، شناسایی و مسدود سازی ترافیک VPN و استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی الگوهای استفاده از فیلترشکن‌ها می‌شود.
  • تغییر مداوم لیست های فیلتر: دولت ایران به طور مداوم لیست‌های فیلتر خود را به روز می‌کند تا از کارکرد VPNها جلوگیری کند. این امر ارایه دهندگان فیلترشکن را مجبور می‌کند تا به طور مداوم سرورهای خود را به روز کنند تا بتوانند از این محدودیت‌ها عبور کنند.
  • محدودیت دسترسی به اینترنت:  یکی از اقداماتی که دولت ایران برای اعمال محدودیت انجام می‌دهد، کم کردن مداوم ترافیک بین‌المللی اینترنت در ایران است. این بدین معنا است که حتی با وجود دور زدن محدودیت‌ها از طریق VPNها، علت محدودیت پهنای باند، سرعت دسترسی شما به محتوای مورد نظر بسیار پایین است که گاهی استفاده از این محتوا را غیرممکن می‌کند.

در نتیجه این عوامل، فیلترشکن‌ها در ایران اغلب به طور ناقص کار می‌کنند و ممکن است در دسترسی به برخی از وب سایت‌ها و خدمات با مشکل مواجه شوند.

ایمن ترین راه برای استفاده از VPN

برای اطمینان از ایمن ترین راه‌های استفاده از VPNها، این شیوه‌ها را دنبال کنید:

 ۱-یک ارایه دهنده معتبر VPN را انتخاب کنید: یک سرویس VPN معتبر و قابل اعتماد را انتخاب کنید. به خصوص این روزها که به خاطر محدودیت‌های شدید، کاربران برای دسترسی به اینترنت به هر دری ‌می‌زنند، واجب است که به استفاده از هر VPNی تن ندهید و امنیت دیجیتال خود را به این واسطه به خطر نیندازید. به دنبال مواردی بگردید که خط مشی «بدون گزارش» دارند و تاریخچه‌ی مرور شما را ذخیره نمی‌کنند.

۲-از جای مطمئن دانلود کنید: VPN خود را حتما از یک سرویس ارایه‌دهنده مطمئن دریافت کنید. گوگل پلی و اپ استور سرویس‌های قابل اعتمادی در این زمینه هستند. توصیه دیگر ما پس کوچه است. وبسایت پس‌‌کوچه نه تنها VPN های امن را به طور مداوم به روزرسانی می‌کند، بلکه به کمک یک تیم از کارشناسان مجرب در زمینه امنیت دیجیتال، امنیت VPNهای ارایه شده در فضای مجازی ایران را به صورت هفتگی آزمایش کرده و در شبکه‌‌های اجتماعی خود نتایج آن را منتشر میکند. همین پس‌کوچه را به یکی از امن‌ترین سکوهای دریافت VPN  در فضای وب فارسی بدل کرده است.

۳-پروتکل‌های قوی و به روز رمزگذاری را در نظر بگیرید: مطمئن شوید که اتصال VPN شما از پروتکل های رمزگذاری قوی مانند OpenVPN یا AES-256 استفاده می‌کند. پروتکل‌های رمزگذاری VPNها الگوریتم‌هایی هستند که برای رمزگذاری داده‌های ارسال شده از طریق یک شبکه خصوصی مجازی استفاده می‌شوند. پرتوکل‌های رمزگذاری VPN از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، زیرا آن‌ها به محافظت از حریم خصوصی و امنیت داده‌های شما کمک می‌کنند.

 

برخی از امن‌ترین و محبوب‌ترین پرتکل‌های رمزگذاری VPN را در جدول زیر مشاهده ‌می‌کنید:

۴-به روزرسانی مداوم: به‌روز نگه‌داشتن نرم‌افزار VPN شما تضمین می‌کند که از آخرین وصله‌های امنیتی و پیشرفت‌های آن بهره‌مند شوید.

 

کانالیزه کردن ترافیک اینترنت با VPN 

یکی دیگر از جنبه‌های جذاب استفاده از VPNها توانایی آن‌ها در کانالیزه کردن ترافیک اینترنت است. این ویژگی به ویژه برای اینترنت دو قیمتی ایران که در آن ترافیک خارجی محدود و گران‌تر است بسیار کارآمد است.. با مسیریابی ترافیک اینترنت خود از طریق VPN، کاربران می‌توانند ترافیک مصرفی خود را اولویت‌بندی و بهینه‌سازی کنند. بدین ‌ترتیب کاربران می‌توانند پهنای باند بیشتری را به برنامه‌ها و سرویس‌های حیاتی اختصاص دهند و اطمینان حاصل کنند که تنها آن بخشی از فعالیت‌شان که نیاز به فیلترشکن دارد از کانال VPN عبور کند و برای مابقی فعالیت‌هایشان نرخ ترافیک خارجی محاسبه نشود.

 ملاحظات دیگر

علاوه بر نکاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، باید به یاد داشته باشید که VPNها همیشه بهترین و امن‌ترین راه حل نیستند.

برخی از وب‌سایت‌ها ممکن است دسترسی به کاربرانی را که از طریق VPN متصل می‌شوند مسدود یا محدود کنند.
همه‌ی VPNها از نظر حریم خصوصی و امنیت برابر نیستند. همچنین و مثل هر کنش دیگری در فضای مجازی همواره باید به یاد داشته باشید که صرف استفاده از VPN  ممکن است نتواند تضمین‌گراصل ناشناسی در فضای مجازی باشد.

باور دارم که به عنوان یک کاربر ایرانی حتما این را شخصا تجربه کرده‌اید اما باید یادآور شد که VPN ها می‌توانند سرعت اینترنت را به دلیل فرایندهای رمزگذاری و مسیریابی تا حد قابل توجهی کاهش دهند.

کلام آخر

VPNها ابزار قدرتمندی هستند که حریم خصوصی، امنیت و آزادی اینترنت را افزایش می‌دهند. کاربرد آنها به ویژه در کشورهایی با محدودیت‌های اینترنت بیشتر به چشم می‌آید، جایی که گاهی تنها راه دسترسی به دنیای آزاد اطلاعات به حساب می‌آیند. برای به حداکثر رساندن مزایای VPN، کاربران باید موثرترین شیوه‌ها را برای استفاده ایمن دنبال و یک ارایه‌دهنده قابل اعتماد انتخاب کنند. همچنین  دانلود این VPN ها باید از سکوهای امن و مطمینی مانند صورت بگیرد.

 

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام مفاهیم امنیت دیجیتال

ارتباط دیجیتال امن: راهنمای انتخاب پیام‌رسان و نکات امنیتی مربوط به آن

 

به گمان من هیچ چیز به اندازه‌ی صدای اعلان (نوتیفیکیش) برنامه پیام‌رسان، یادآور حضور ما در عصر دیجیتال نیست، جایی که ارتباطات ما با ظهور این برنامه‌‌ها از اساس دچار دگرگونی شد.

این برنامه‌ها در ابعاد زیادی از زندگی روزمره ما تنیده هستند؛ به لطف این برنامه‌‌ها حالا می‌شود بی‌درنگ با دوستانمان گپ بزنیم، همکارانمان را از پیشرفت کار مطلع کنیم و با اعضای خانواده‌‌ بدون توجه به مرزهای جغرافیایی خوش و بش کنیم.

با این حال و هم عرض گسترش ارتباطات ما، اطمینان از امنیت و حفظ حریم خصوصی مکالمات نیز اهمیت پیدا کرده است. در این پست وبلاگ، ما به دنیای برنامه های پیام‌رسان می پردازیم، گزینه‌های مختلف موجود را بررسی می‌کنیم و شما را در مورد ایمن‌ترین راه‌های استفاده از آنها راهنمایی می‌کنیم.

پیام‌رسان‌های معتبر

پیام‌رسان‌های معتبر، به آن‌هایی گفته می‌شود که از رمزگذاری سرتاسری (End-to-End Encryption) استفاده می‌کنند. رمزگذاری سرتاسری  یک روش رمزنگاری است که در آن پیام ها فقط توسط فرستنده و گیرنده قابل خواندن هستند و هیچ نفر سومی، حتی ارایه‌دهنده خدمات پیام‌رسان، امکان دسترسی به ‍ آن‌ها را ندارد.

در رمزگذاری سرتاسری، پیام‌ها با کلیدی رمزگذاری می شوند که فقط فرستنده و گیرنده آن را دارند. در پیام‌رسان‌های امن این کلید به هیچ وجه با ارایه‌دهنده خدمات پیام‌رسان به اشتراک گذاشته نمی‌شود. رمزگذاری سرتاسری یک روش موثر برای محافظت از حریم خصوصی و امنیت ارتباطات دیجیتال است.

برخی از پیام‌رسان‌های معتبر عبارتند از:

سیگنال (Signal): سیگنال یکی از امن ترین پیام رسان های موجود است که از رمزگذاری پیش فرض استفاده می کند. ما در ایران درخاموشی پیشتر و به طور مفصل به معرفی این پیام‌رسان امن پرداخته‌ایم. در تعریف این پیام‌رسان همواره گفته شده که پیام‌رسان مورد اطمینان ادوارد اسنودن است.

تلگرام (Telegram): تلگرام نیز از رمزگذاری سرتاسری استفاده می کند، البته برای فعال کردن این امکان، باید گزنه چت مخفی(سکرت چت) را فعال کنید.

واتساپ (WhatsApp): واتساپ نیز از رمزگذاری سرتاسری استفاده می کند، اما فقط برای مکالمات انفرادی.

 iMessage (iOS): iMessage  پیام‌رسان پیش فرض سیستم عامل iOS است که از رمزگذاری سرتاسری استفاده می‌کند.

سشن :(Session)  پیام‌رسان «سشن» یکی از امن‌ترین اپلیکیشن‌ها و پیام‌رسان‌‌هاس. این برنامه نه تنها به داده‌های شما دسترسی ندارد بلکه ادعا می‌کند که هیچ ابرداده‌ای نیز از کاربران جمع‌آوری نمی‌کند.

داده‌ها و ابر‌داده‌هایی که پیام‌رسان‌ها جمع‌آوری می‌کنند:

علاوه بر پیام‌ها، پیام‌رسان‌ها ممکن است اطلاعات دیگری مانند شماره تلفن، آدرس ایمیل، تاریخ و زمان ارسال پیام، و موقعیت مکانی کاربر را نیز جمع آوری کنند. از آنجا که برنامه‌ها برای برقراری موفقیت آمیز ارتباط شما، معمولا به ابرداده‌ها احتیاج دارند، به زحمت بتوان از جمع‌آوری این اطلاعات ممانعت کرد.

همانطور که یک پستچی برای تحویل نامه‌ی شما باید بتواند روی پاکت را بخواند، ارتباطات دیجیتال نیز اغلب با دسترسی به منبع و مقصد مشخص می‌شوبا این وجود، تا زمانی که قوانین مناسب‌تری در راستای حفاظت از ابرداده‌ها جایگزین قوانین فعلی شوند و تا توسعه‌‎ی ابزارهای و اپلیکیشن‌هایی که به حفاظت از ابرداده‌ها، اهمیت بیشتری می‌دهند، بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که هنگام برقراری یک ارتباط دیجیتال، حواستان به ابرداده‌هایی که رد و بدل می‌شوند، باشد؛ به اینکه چه کسانی به این داده‌ها دسترسی دارند و اینکه چه کسانی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

 

امن تر نگه داشتن پیام‌رسان‌ها

علاوه بر استفاده از پیام‌رسان‌های معتبر، می‌توانید اقدامات دیگری نیز برای امن تر نگه داشتن پیام‌رسان‌ها انجام دهید. بعضی از این اقدامات را باهم مرور می‌کنیم:

استفاده از رمزعبور قوی: برای ورود به پیام‌رسان‌ خود از یک رمزعبور قوی استفاده کنید.

فعال کردن تایید دو مرحله‌ای:  تایید دو مرحله‌ای یک لایه امنیتی اضافی است که به شما کمک می‌کند از حساب خود محافظت کنید.

استفاده از گزینه حذف خودکار:  این گزینه‌ای است که در برخی پیام‌رسان‌ها وجود دارد و با فعال کردن آن پیام‌ها فقط برای مدت زمان محدودی قابل مشاهده هستند.

خارج شدن از دیگر دستگاه‌ها: این گزینه‌ای است که برخی پیام‌رسان‌ها به آن مجهزند. اگر شما تصور می‌کنید که ممکن است کسی با روی یک دستگاه دیگر و با نام کاربری شما وارد حسابتان شده است می‌توانید با فعال کردن این گزینه از تمام دستگاه‌ها غیر از دستگاه خودتان بیرون بیایید.(LogOut). طریقه انجام این کار در سه پیام‌رسان محبوب و پرکاربرد در ایران را با هم مرور می‌کنیم:

در تلگرام: تلگرام: تنظیمات >  حریم خصوصی و امنیت >  جلسات فعال >  پایان دادن به همه جلسات دیگر

Telegram: Settings > Privacy & Security > Active Sessions > Terminate All Other Sessions

در واتساپ: گزینه‌های بیشتر>  دستگاه‌های مرتبط > خروج از همه دستگاه‌ها

WhatsApp: More options > Linked devices > Log out from all devices

درسیگنال: تنظیمات > حریم خصوصی > جلسات فعال > پایان دادن به همه جلسات دیگر

Signal: Settings > Privacy > Active sessions > Terminate all other sessions

به طور کلی برای اینکه مطمین شوید که تنها خودتان از حساب‌کاری پیام‌رسان‌تان استفاده می‌کنید، توصیه ‌می‌شود که هر از چند گاهی این گزینه را استفاده کنید.

 

استفاده از VPN‍: به کارگیری VPN می‌تواند در روند جمع‌آوری ابر داده اختلال ایجاد کند و یک لایه اضافی برای مقابله با نظارت احتمالی به وجود بیاورد.

نکات تکمیلی

در اینجا به چند نکته تکمیلی برای برقراری ارتباط امن با دیگران اشاره می‌کنیم:

  • از پیام‌رسان‌های ناشناخته یا مشکوک استفاده نکنید.
  • قبل از دانلود و نصب یک پیام‌رسان، سیاست‌‌های حریم خصوصی آن‌را مطالعه کنید و بعد تصمیم بگیرید که می‌خواهید اطلاعات و داده‌‌های خود را از طریق آن منتقل کنید.
  • از پیام‌رسان‌ داخلی استفاده نکنید: پیام‌رسان‌های داخلی معمولا از رمزگذاری سرتاسری استفاده نمی‌کنند. این بدان معناست که ارائه دهنده خدمات پیام‌رسان‌ها می تواند پیام‌های شما را بخواند و آنها را با دیگران به اشتراک بگذارد.
  • علاوه بر این، پیام رسان های داخلی معمولا از سیاست های حریم خصوصی شفاف برخوردار نیستند. یعنی ممکن است ارایه‌دهنده خدمات پیام رسان اطلاعات دیگری را نیز در مورد شما جمع آوری کند، مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن و سابقه فعالیت شما. همچنین شواهد زیادی از نظارت و سانسور در این پیام‌رسان‌ها و به اشتراک گذاشتن داده‌‌های کاربران با نیروهای امنیتی توسط آن‌ها منتشر شده است.

بنابراین، اگر به حریم خصوصی و امنیت خود اهمیت می دهید، بهتر است از پیام رسان های داخلی استفاده نکنید.

حرف آخر

با توجه به افزایش تهدیدات سایبری، حفظ امنیت اطلاعات و حریم خصوصی در ارتباطات دیجیتال اهمیت زیادی پیدا کرده است. استفاده از پیام‌رسان‌های معتبر و رعایت نکات امنیتی می تواند به شما کمک کند تا ارتباط امن تری با دیگران برقرار کنید.

اما همواره به یاد داشته باشید که هیچ امنیت قطعی در دنیای اینترنت وجود ندارد. این نکته را باید هنگام رد و بدل کردن محتوایی که برای شما ممکن است خطرات امنیتی به همراه داشته باشد در نظر بگیرید. به خصوص اگر در کشوری مثل ایران زندگی می‌کنید که نیروهای امنیتی به ابزارهای پیشرفته‌ای برای رصد کاربران مجهز هستند.

 

 

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام مفاهیم امنیت دیجیتال

مدیریت رمزهای عبور، کلید زندگی آنلاین امن

در روزگاری که بیشتر اقدامات روزمره ما در فضای مجازی رقم می‌خورد، گذرواژه‌ها کلید دسترسی و ورود ما به جای جای دنیای آنلاین هستند؛ از حساب کاربری ما در شبکه‌های اجتماعی گرفته تا اطلاعات حساسی مثل حساب‌های بانکی و کیف پول دیجیتال. با گسترش روزافزون سکوهای آنلاینی که استفاده می‌کنیم، مدیریت موثر رمزهای عبور برای در امان نگه داشتن داده‌های شخصی، به بخشی حیاتی از زندگی آنلاین ما تبدیل شده است. در این یادداشت کوتاه، روش‌ها و توصیه‌هایی برای ایمن نگه‌داشتن گذرواژه‌ها ارایه شده است. با به کاربستن این ده فرمان امنیت دیجیتال، می‌توانید تا حد قابل توجهی حساب‌های کاربری خود را در مقابل حملات خراب‌کارانه و هکری ایمن کنید.

۱.از رمزهای عبور قوی و پیچیده استفاده کنید. یک رمز عبور قوی معمولا از ترکیب حروف بزرگ و کوچک، اعداد و علامت‌های خاص تشکیل شده است. سعی کنید که رمز عبور شما بیشتر از ۱۲ کارکتر باشد و از نام، تاریخ تولد یا کلمات رایج(موجود در لغت‌نامه) و اطلاعاتی که به راحتی قابل حدس زدن هستند خودداری کنید.

۲.رمزهای عبور منحصر به فرد برای هر حساب استفاده کنید. استفاده از رمز عبور یکسان برای چندین حساب خطرناک است زیرا اگر یک حساب در معرض خطر قرار گیرد، همه حساب های دیگر شما آسیب‌پذیر می‌شوند. تنبلی نکنید و برای هر حساب کاربری خود، رمز عبور اختصاصی استفاده کنید.

۳.احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA) را فعال کنید.  احراز هویت دو مرحله‌ای که پیشتر درباره آن به تفصیل توضیح داده بودیم، یک لایه امنیتی اضافی ایجاد می‌کند. پس از وارد کردن رمز عبور، یک کد تایید در تلفن یا ایمیل دریافت خواهید کرد. برای کاربران در ایران-  به دلیل دسترسی حکومت به پیامک و خط تلفن شما – بهتر است از ایمیل استفاده کنید. این‌ کار تضمین می‌کند که حتی اگر شخصی رمز عبور شما را بداند، نتواند بدون کد اضافی به حساب شما دسترسی پیدا کند.

۴.به طور منظم رمزهای عبور را به روز کنید. تغییر دوره‌ای رمز عبور خطر دسترسی غیرمجاز به آن‌را کاهش می‌دهد. برای به‌روز رسانی رمزهای عبور در هر چند ماه یکبار، یک یادآوری در تقویم خود تنظیم کنید. اگر یادآوری آن برایتان دشوار است، یک برنامه مدیریت رمز عبور می‌تواند به شما در پیگیری تغییرات کمک کند.

۵.از یک مدیر رمز عبور استفاده کنید.  ابزارهای مدیریت رمز عبور مانند  LastPass ، Dashlane ، KeePassXC یا 1Password  می‌توانند فرآیند ایجاد، ذخیره و تکمیل خودکار رمزهای عبور پیچیده را ساده کنند. آنها رمزهای عبور شما را رمزگذاری می‌کنند و یک انبار امن ارایه می‌دهند که با یک رمز عبور اصلی قابل دسترسی است. بدین ترتیب شما به جای نگهداری از چندین و چند  گذرواژه، تنها باید رمزعبور برنامه «مدیریت رمزعبور» را در جای امن نگهدارید و ساخت، به روزرسانی و نگهداری از باقی رمزهای عبورتان را به این برنامه بسپارید. داشتن یک برنامه مدیریت رمزعبور، از نخستین توصیه‌های هر کارشناس امنیت دیجیتال است.

۶.دستگاه‌های خود را ایمن کنید. اطمینان حاصل کنید که دستگاه‌های شما – تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها – با گذرواژه‌ها یا پین‌های قوی محافظت می‌شوند. در صورت گم شدن یا دزدیده شدن دستگاه، داشتن رمز عبور از دسترسی غیرمجاز به حساب‌های شما جلوگیری می‌کند.

۷.در مورد سوالات امنیتی محتاط باشید. بسیاری از حساب‌ها سوالات امنیتی را به عنوان یک لایه حفاظتی اضافی ارایه می‌دهند. از به کار بردن پاسخ‌هایی که به راحتی قابل کشف هستند خودداری کنید. در عوض، سوالات و پاسخ‌های مبهم را انتخاب کنید که فقط شما از آن اطلاع دارید.

۸.به طور منظم بر حساب‌های خود نظارت داشته باشید. به طور منظم فعالیت‌های حساب خود را برای هرگونه ورود یا تراکنش مشکوک بررسی کنید. اگر متوجه چیز غیرعادی شدید، فورا برای تغییر رمز عبور و ایمن‌سازی حساب خود اقدام کنید.


۹.مراقب حملات فیشینگ باشید. فیشینگ روش رایجی است که توسط هکرها برای فریب کاربران استفاده می‌شود تا رمزهای عبور خود را افشا کنند. مراقب ایمیل‌های مشکوک یا لینک‌هایی باشید که از شما می‌خواهند رمزهای ورود خود را وارد کنید. همیشه قبل از کلیک بر روی هر پیوندی، مشروعیت فرستنده را بررسی کنید.


۱۰. رمزعبور خود را روی مرورگر ذخیره نکنید. ذخیره کردن گذرواژه روی مرورگر آسیب‌پذیری آن را در مقابل حملات خرابکارانه و هکری بالا می‌برد؛ اگر کامپیوتر شما هک شود، هکرها می‌توانند به همه رمزهای عبور ذخیره شده در مرورگر شما دسترسی پیدا کنند. این شامل پسوردهای حساب های ایمیل، حساب‌های بانکی و سایر حساب‌های مهم شما می‌شود. به همین خاطر بهتر است به جای اطمینان به مرورگرها از یک برنامه  مدیریت رمز عبور استفاده کنید.

 

۱۱. از آخرین تهدیدات امنیت سایبری مطلع باشید. تهدیدات امنیت سایبری به طور مداوم در حال تغییر هستند. در مورد آخرین تکنیک‌های فیشینگ، نقض داده‌ها و روندهای امنیتی مطلع باشید. این دانش به شما امکان می‌دهد که در مورد مدیریت رمز عبور و حساب‌های آنلاین خود آگاهانه تصمیم بگیرید.

 

فراموش نکنید که در دنیای امروز، مدیریت رمز عبور و انتخاب و نگه‌داری درست از آن دیگر نه فقط یک توصیه بلکه یک ضرورت است. با اجرای این توصیه‌ها، می‌توانید امنیت حضور خود در فضای مجازی را به میزان قابل توجهی افزایش دهید. به یاد داشته باشید که همین اقدامات پایه‌ای و ساده که برای محافظت از رمز عبور خود انجام می‌دهید، مستقیما بر ایمنی اطلاعات شخصی و هویت دیجیتال شما تاثیر می‌گذارد.

درنهایت برای بهره‌مندی از مزایای زندگی دیجیتال بدون نگرانی مداوم از دسترسی غیرمجاز دیگران به داده‌ها و دارایی‌های دیجیتال خود، امنیت سایبری را جدی بگیرید و در اولویت اقدامات دیجیتال خود قرار دهید.

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام مفاهیم امنیت دیجیتال

قدرت پاک کردن از راه دور: ایمن سازی داده‌ها برای روز مبادا

از دست دادن تلفن همراه یا دستگاه‌هایی مثل لپ‌تاپ و تبلت آن هم در شرایطی که ما روزانه زمان قابل توجهی را در فضای مجازی سپری می‌کنیم و بسیاری از فعالیت‌های ما به این دستگاه‌ها وابسته است، می‌تواند اتفاق بسیار تلخی باشد.

 ما البته فقط راجع به گم یا دزدیده شدن دستگاه صحبت نمی‌کنیم؛ اگر شما در ایران زندگی می‌کنید و خود را جزیی از مخالفان حکومت و وضع موجود دسته‌بندی می‌کنید، باید همیشه خطر «ضبط موبایل توسط نیروهای امنیتی» را هم در نظر بگیرید.

از بعد مادی ضررهای چنین اتفاقی با توجه به شرایط اقتصادی و قیمت بالای اقلام دیجیتال، سنگین اما جبران پذیر است. بلاخره، دیر و زود و چند مدل پایین‌تر یا بالاتر، می‌توان یک دستگاه جدید تهیه کرد.

اما آنچه جبران ناپذیر است احتمال دسترسی دیگران به دادها و اطلاعات درون دستگاه شما و سواستفاده از آن‌هاست که می‌تواند خسارات غیرقابل برگشتی بخصوص از لحاظ امنیتی برای شما به وجود بیاورد. «گزینه پاک کردن از راه دور» دقیقا برای چنین موقعیت‌هایی به وجود آمده است؛ برای محافظت از اطللاعات ما و در دست گرفتن کنترل ردپای دیجیتالمان روی دستگاه‌هایی که از دسترس ما خارج هستند.

در این یادداشت کوتاه خواهیم دید که پاک کردن از راه دور چیست، چه مزایایی دارد و چگونه می‌توان از این ویژگی قدرتمند بهره برد.

پاک کردن از راه دور چیست؟

پاک کردن از راه دور یا پاک کردن داده‌ها از راه دور ، یک ویژگی امنیتی است که به کاربران امکان می‌دهد داده‌های دستگاه‌هایی مانند تلفن هوشمند، تبلت یا لپ‌تاپ را از راه دور حذف کنند. هدف اصلی پاک کردن از راه دور جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس است. این به خصوص در موقعیت‌هایی چون گم شدن، سرقت دستگاه یا ضبط ناگهانی گوشی همراهتان توسط نیروهای امنیتی در تظاهرات و یا هجومی غیرمنتظره به محل اقامتتان کاربرد دارد.

پاک کردن از راه دور چطور کار می‌کند؟

پاک کردن از راه دور معمولا از طریق نرم‌افزار تخصصی، سیستم‌های مدیریت دستگاه تلفن همراه (MDM) یا ویژگی‌های داخلی در سیستم‌عامل‌های مدرن تسهیل می‌شود. این ابزارها به کاربران امکان می‌دهد که با یک فرمان از راه دور، باعث پاک شدن داده‌ها در دستگاه هدف شوند. این فرآیند اغلب سریع و موثر است و ردی از داده‌های حذف شده باقی نمی‌گذارد.

مزایای پاک کردن از راه دور

امنیت داده‌ها: پاک کردن از راه دور این اطمینان را به وجود می‌آورد که داده‌های حساس شما حتی در صورت دسترسی فیزیکی افراد غیرمجاز و اشتباهی به دستگاه شما، ایمن باقی بماند. با پاک کردن اطلاعات از راه دور، می‌توانید از دسترسی غیرمجاز جلوگیری کنید و از داده های شخصی و محرمانه خود در برابر سواستفاده احتمالی محافظت کنید.

بازیابی دستگاه سرقت شده: در موارد سرقت دستگاه، پاک کردن از راه دور یک لایه امنیتی اضافی را فراهم می‌کند. اگرچه ممکن است دستگاه سرقت شده را بازیابی نکند، اما اطمینان حاصل می‌کند که داده‌های ارزشمند موجود در آن از دسترس سارقان خارج باشد.

جلوگیری از پرونده سازی امنیتی: در ایران فعالین مدنی معمولا با هجوم ناگهانی ماموران امنیتی در ساعت‌های دور از انتظار بازداشت می‌شوند و یا وسایل دیجیتال‌‌شان برای تهیه مدرک ضبط می‌شود. این به نیروهای امنیتی این امکان را می‌دهد که به شواهد دست نخورده‌ای از فعالیت‌های آن‌ها دسترسی پیدا کنند و یا از طریق حساب‌های کاربری موجود روی دستگاه با همقطاران آن‌ها به قصد کسب اطلاعات بیشتر تماس برقرار کنند. این اطلاعات عموما نقش پررنگی در پرونده‌سازی علیه فعالین مدنی داشته است و چه بسیار احکامی که به استناد چنین مدارکی صادر شده‌اند. این الگویی است که موقع ضبط تلفن همراه توسط نیروهای پلیس در تظاهرات هم تکرار می‌شود.

گزینه پاک کردن از راه دور می‌تواند مخاطرات این چنینی را تا سطح قابل توجهی کاهش دهد. اگر تنها وسایل الکترونیکی شما ضبط شده و خودتان امکان فعال کردن این گزینه را دارید که چه بهتر. اگر نه می‌توانید از قبل و با دادن اجازه و اختیار فعال کردن این امکان به یکی از افراد نزدیک و قابل اعتمادتان، یک گزینه پشتیبانی برای مواقع اضطراری داشته باشید.

کاستی‌ها

پاک کردن از راه دور می‌تواند معایب و آسیب‌پذیری‌هایی نیز داشته باشد. یکی از نگرانی‌های اصلی این است که نیروهای امنیتی یا سارق، بتوانند قبل از پاک شدن از راه دور، اطلاعات آن را بازیابی کند.

علاوه بر این، پاک کردن از راه دور می‌تواند باعث از بین رفتن کل تنظیمات و داده‌های ذخیره شده در دستگاه شما شود.

 

مواردی برای بهبود عملکرد استفاده از این برنامه

داده‌های خود را پشتیبان‌گیری کنید: داده‌های خود را به طور منظم در سرویس‌های امن ابری یا دستگاه‌های حافظه جانبی(هارد اکسترنال) پشتیبان‌گیری کنید. این کار تضمین می‌کند که حتی بعد از پاک کردن از راه دور بتوانید فایل‌ها و تنظیمات مهم خود را بازیابی کنید.

احراز هویت قوی را فعال کنید: همیشه مطمین شوید که دستگاه‌های شما دارای گذرواژه‌ها، PIN ها یا روش‌های احراز هویت بیومتریک قوی هستند. این کار با ایجاد یک لایه امنیتی اضافی مانع از آن می‌شود که افراد غیرمجاز بتوانند از این گزینه استفاده و اطلاعات شما را از راه دور پاک کنند.

دامنه عملکرد ابزار «پاک کردن از راه دور» خود را در نظر بگیرید: با ویژگی‌های خاص ابزار پاک کردن از راه دوری که استفاده می‌کنید آشنا شوید. دستگاه‌ها و نرم افزارهای مختلف ممکن است عملکرد متفاوتی داشته باشند، بنابراین از قبل اطمینان حاصل کنید که می‌دانید چه داده‌هایی را می‌توان از راه دور پاک کرد و چه داده‌هایی ممکن است باقی بمانند.

در اینجا چند نمونه از برنامه‌ها و سرویس‌های پاک کردن از راه دور آورده شده است:

سرویس ردیابی دستگاه گم شده: سرویس‌های ردیابی دستگاه گم شده متعددی در دسترس هستند. این سرویس‌ها به کاربران امکان می‌دهند تا موقعیت دستگاه خود را ردیابی کنند و همچنین می‌توانند به آن دستور دهند تا خاموش شود یا اطلاعات را پاک کند. برخی از محبوب‌ترین سرویس‌های ردیابی دستگاه گم شده عبارتند از:

گوگل- دستگاه من را پیدا کن

اپل- آیفون من را پیدا کن

مایکروسافت- دستگاه من را پیدا کن

آمازون-دستگاه من را پیدا کن

برای اطلاع از چگونگی کار با دوبرنامه ردیابی پرکابر «آیفون من را پیدا کن» از اپل و «دستگاه من را پیدا کن» از گوگل می‌توانید از طریق لینک‌های زیر به راهنمای گام به گامی که پیشتر و در قالب ویدیو منتشرکرده بودیم مراجعه کنید.

راهنمای گام به گام استفاده از برنامه دستگاه من را پیدا کن گوگل برای کاربران اندرود

 

راهنمای گام به گام استفاده از برنامه آیفون من را پیدا کن اپل برای کاربران iOS

 

منابع مورد استفاده در این یادداشت عبارتند از:

What is a remote wipe? Three things you should know

How to delete data from your lost or stolen device

Remotely manage lost or stolen work devices- by Google

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام

افزایش امنیت و حریم خصوصی مرورگر

هرچند که عصر طلایی «دات کام‌»ها به پایان رسیده و اپلیکیشن‌های مختلف، بخش قابل‌توجهی از تجربه آنلاین امروز ما را تشکیل ‌می‌دهند، اما همچنان مرورگرها به عنوان دروازه اصلی ورود ما به قلمرو آنلاین عمل می‌کنند. همین کارکرد، مرورگرها را به خط مقدم حفاظت از امنیت سایبری در مقابل حملات خرابکارانه  یا دست‌درازی به حریم خصوصی کاربران تبدیل می‌کند که با اهداف تجاری و حتی امنیتی صورت می‌گیرد.
هدف این یادداشت کوتاه، توضیح درباره چارچوب‌های حفاظت از امنیت و حریم خصوصی مرورگرها و رفع ابهام درباره آنهاست و در آن تلاش شده با ارایه نکات ساده و کاربردی تجربه وبگردی امن‌تری را برای شما فراهم آورد.

حفظ امنیت مرورگر؟

امن نگه داشتن مرورگر به معنای محافظت از مرورگر در برابر تهدیدات مختلف، از جمله بدافزار، حملات فیشینگ و پیشگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات شخصی شماست. با چند اقدام ساده می‌توانید مرورگری به مراتب امن‌تر برای گشت‌و‌گذار در اینترنت داشته باشید:

مرورگر خود را به‌روز نگه دارید: شرکت‌های بزرگ و توسعه‌دهندگان انواع مرورگرها، پیاپی   سرگرم شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و بهبود عملکرد محصولات‌شان هستند. به‌روزرسانی به‌هنگام  و منظم تضمین می‌کند که مرورگر شما با دریافت آخرین وصله‌های امنیتی، در مقابل آخرین حفره‌های امنیتی شناخته‌شده، ایمن باشد.

نصب افزونه‌های امنیتی قابل اعتماد: برای به‌کارگیری ویژگی‌هایی مانند مسدود کردن تبلیغات، ابزارهای ضد فیشینگ و مسدودکننده‌های اسکریپت، همواره از افزونه‌های معتبر استفاده کنید. حتما قبل از نصب افزونه در مورد آن در اینترنت جستجو کنید و تعداد و نظرات کاربران را درباره‌ آنچه می‌خواهید به مرورگرتان اضافه کنید، در نظر بگیرید.

پروتکل‌های امن مرورگر خود را فعال کنید: با رفتن به قسمت تنظیمات، پروتکل HTTPS را فعال کنید. این پروتکل با رمزنگاری  داده‌ها بین مرورگر شما و وبسایت‌ها، از اطلاعات حساس محافظت می‌کند.

۲. از حریم خصوصی خود محافظت کنید

حفظ حریم خصوصی در هنگام مرور اینترنت یک حق اساسی است که به وفور برای مقاصد تجاری زیر پا گذاشته می‌شود. شرکت‌های زیادی برای تبلیغات هدفمند،تاثیرگذاری بیشتر روی کاربران  و گسترش بازارهایشان به ردیابی عادات وبگردی آنها  دست می‌زنند. این نقض حریم خصوصی همچنین می‌تواند اهداف امنیتی داشته باشد.
برای محافظت از حریم خصوصی آنلاین خود، این روش‌های ساده را امتحان کنید:

 مرورگرهای توانمند در زمینه  حریم خصوصی را انتخاب کنید: از مرورگرهایی استفاده کنید که با مسدود کردن ردیاب‌ها، نمی‌گذارند ردپایی از شما در زمان گشت‌وگذار در اینترنت باقی بماند. این مرورگرها با ارایه تنظیمات حریم خصوصی پیشرفته، به حفظ حریم  و داده‌های شخصی کاربران الویت می‌دهند.کارشناسان ما در سایت «ایران در خاموشی»، مرورگرهای Mozilla Firefox، Tor یا مرورگرCeno  که نسخه سازگار شده‌ای از فایرفاکس است را در همین رابطه توصیه می‌کنند.

مدیریت کوکی‌ها: تنظیمات کوکی مرورگر خود را بررسی و کنترل کنید تا نحوه ردیابی وب‌سایت‌ها از فعالیت‌های آنلاین خود را  مدیریت کنید. کوکی‌های شخص ثالث را مسدود کنید یا آنها را طوری تنظیم کنید تا با بستن مرورگر، به طور خودکار پاک شوند.

 استفاده از VPN (شبکه خصوصی مجازی): اگر در ایران زندگی می‌کنید، به احتمال فراوان همین حالا هم برای اتصال به اینترنت سراسر فیلتر ایران از VPN استفاده می‌کنید. استفاده از VPN اتصال شما را به شبکه اینترنت رمزگذاری می‌کند و بدین‌ترتیب ردیابی فعالیت‌های آنلاین شما و زیر پا گذاشتن حریم خصوصی‌تان توسط اشخاص ثالث را دشوارتر می‌کند.  در دنیای آزاد که چندان خبری از فیلترینگ نیست، این یکی از اصلی‌ترین کارکردهای VPN به شمار می‌رود.

در مورد نصب افزونه‌ها (extensions) و افزایه‌ها (plugins) محتاط باشید: تعداد افزونه‌هایی که بر روی مرورگر خود نصب می‌کنید تا جای ممکن محدود کنید و مطمئن شوید که از منابع معتبری آن‌ها را دانلود می‌کنید. برخی از برنامه‌های افزودنی ممکن است داده‌های مرور شما را جمع‌آوری کرده و از آنها سوء استفاده کنند؛ در نتیجه حریم خصوصی شما را به خطر بیندازند.
بعضی از افزونه‌های به ظاهر ساده که برای تغییر رنگ و ظاهر مرورگر یا ساده‌سازی صفحه برای آسان‌کردن مطالعه استفاده می‌شوند، می‌توانند مرورگر شما را در مقابل هکرها آسیب‌پذیر کنند. برای نمونه در اینجا می‌توانید لیستی از ۳۰ افزونه‌ محبوب اما خطرناک گوگل کروم را ببینید. 

۳. مرور امن اینترنت را با تمرین به عادت تبدیل کنید

عادت کردن به مرور ایمن اینترنت برای حفظ امنیت و حریم خصوصی حیاتی است:

در مورد وب‌سایت‌ها و پیوندها احتیاط کنید: از کلیک روی پیوندهای(لینک‌های) ناآشنا یا مشکوک خودداری کنید، زیرا می‌توانند شما را به وب‌سایت‌های مخرب هدایت کنند  یا به طور خودکار  بدافزاری را روی سیستم شما نصب کنند.
همیشه قبل از به اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی، مطمئن شوید که در وبسایت اصلی هستید و نه در نسخه شبیه‌سازی‌شده  آن. ایجاد آدرس‌های  آلوده به بدافزار اما  که نشانی‌شان به وب‌سایت اصلی بسیار شبیه است، از شایع‌ترین شیوه‌های نفوذی است که هکرها و کلاهبردان سایبری استفاده می‌کنند. 

از رمزهای عبور قوی و منحصر به فرد استفاده کنید: برای حساب‌های کاربری از رمزهای عبور قوی و منحصر به فرد استفاده کنید تا از داده‌های حساس محافظت کنید.. برای ایجاد و نگهداری رمزهای عبور پیچیده و امن از برنامه‌های مدیریت رمزعبور استفاده کنید. همچنین اگر حساب‌های کاربری حساسی روی مرورگر خود دارید برای احتیاط بیشتر،  پس از پایان کار از حساب کاربری‌تان خارج شوید.

پاک کردن منظم تاریخچه و حافظه پنهان: پاک کردن منظم تاریخچه جست‌و‌جو و تمیز نگه داشتن حافظه پنهان مرورگر، احتمال دسترسی غیرمجاز به عادت های مرور و اطلاعات شخصی شما را کاهش می‌دهد.

 سخن آخر

در یک چشم‌‌انداز دیجیتالی همواره در حال تغییر، اولویت دادن به امنیت مرورگر و حریم خصوصی امری ضروری است. با درک مفاهیم ذکر شده در این راهنمای ساده و اجرای روش‌های پیشنهادی، می‌توانید دیوار دفاعی قابل توجهی در خط مقدم ارتباطات سایبری خود ایجاد کنید تا وبگردی امن‌تر و خصوصی‌تری را تجربه کنید.

برای نوشتن این متن از منابع زیر استفاده شده ‌است:

وبلاگ موزیلا فایرفاکس- https://blog.mozilla.org/\

وبلاگ امنیت آنلاین گوگل- https://security.googleblog.com/

Electronic Frontier Foundation (EFF): https://www.eff.org/ و https://ssd.eff.org/module-categories/basics

دسته‌ها
دسته‌بندی نشده مفاهیم امنیت دیجیتال

هفت گام برای امنیت دیجیتال

این مطلب ترجمه‌ای از مطلبی به همین نام است که در سایت Surveillance Self-Defense – یکی از پروژه‌های بنیاد Electronic Frontier  – منتشر شده است.

اگر به بهبود امنیت دیجیتال خود فکر می‌کنید این چند توصیه ساده و ابتدایی را در نظر بگیرید.

آگاهی، قدرت است

اولین گام برای گرفتن تصمیم‌های امنیتی درست، آگاهی درخور از موقعیتی است که در آن قرار دارید.

برای شروع از خودتان بپرسید:

  • می‌خواهم از چه چیزی محافظت کنم؟
  • می‌خواهم از چه کسی محافظت کنم؟
  • احتمال اینکه به مراقبت از آن احتیاج پیدا کنم چقدر است؟
  • عواقب شکست احتمالی چه خواهد بود؟
  • برای پیشگیری از عواقب احتمالی تا کجا حاضرید خودتان را به دردسر بی‌اندازید؟

به محض اینکه به سوالات بالا پاسخ دادید، می‌توانید نیازهای امنیت دیجیتال خود را بهتر ارزیابی کنید. یک برنامه‌ امنیتی برای آن‌ها طراحی کنید و  تهدیدهای احتمالی را مدلسازی کنید.

شما همین حالا از آنچه که فکر می‌کنید قدرتمندتر هستید.

ضعیف‌ترین حلقه‌ی زنجیر

«قدرت یک زنجیر به اندازه‌ ضعیف‌ترین حلقه‌ آن است»، این ضرب‌المثل قدیمی در مورد امنیت کاملا صادق است. برای مثال، بهترین قفل هم برای محافظت از پنجره‌ای که دستگیره‌های به‌دردنخوری  دارد به کار نمی‌آید؛ به همین ترتیب اگر شما ایمیلی را رمزگذاری کرده‌اید تا در مسیر ارسال، غیرقابل رهگیری باشد اما در عین حال یک نسخه رمزنگاری‌نشده از آن در لپ‌تاپ‌تان موجود باشد و  لپ‎تاپ دزدیده شود، آن ایمیل دیگر محرمانه نخواهد بود.

برای شناسایی نقاط ضعف عملکرد امنیت دیجیتال خود، باید تک‌‌تک داده‌های موجود و بخش‌های مختلف رایانه‌ی خود را در نظر بگیرید.

ساده بودن، امن‌تر و راحت‌تر است

بعضی‌ها به سرعت وسوسه می‌شوند که هر راهکار امنیتی جدید و پرزرق و برقی را امتحان کنند. اما با این‌کار، خیلی زود خود را در وضعیتی نابسامان میان استفاده از ابزارها و راه‌حل‌های مختلف گرفتار می‌کنند.

به یاد داشته باشید که هرقدر از سیستم امنیتی‌پیچیده‌تری استفاده کنید، پیدا کردن نقاط ضعف آن مشکل‌تر است. بنابراین تا جای ممکن آن را ساده نگه دارید. گاهی ممکن است امن‌ترین روش، ساده‌ترین سازوکار فنی را داشته باشد. کامپیوترها ممکن است در خیلی زمینه‌ها مفید باشند اما شاید لازم باشد که گاهی با یک کاغذ و قلم معمولی کار کنید، چرا که یافتن مشکلات امنیتی آن راحت‌تر و بنابراین مواجهه با آن‌ها آسان‌تر است.

گران‌تر، لزوما امن‌تر نیست

خیال نکنید که گرانترین راهکار امنیتی لزوما بهترین راهکار است؛ به خصوص اگر باعث هدر رفت منابعی شود که شما در جای دیگری به آن نیاز دارید. اقدامات کم هزینه‌ای مثل امحای محتویات سطل زباله پیش از رها کردن آن کنار پیاده‌رو می‌تواند دستاوردهای امنیتی گران‌بهایی برای شما باشد.

اعتماد کردن خوب است اما «به چه کسی» مهم است

توصیه‌های امنیت دیجیتال در نهایت ممکن است طوری به نظر برسند که گویی به جز خودتان نباید به کسی اعتماد کنید. در دنیای واقعی، کمابیش به‌طور قطع شما به تعدادی از افراد اعتماد دارید. این اعتماد، دست کم با بعضی از اطلاعاتی که به واسطه‌ی دوستان نزدیک، خانواده یا مشورت با دکتر و وکیل  خود کسب کرده‌اید به دست آمده‌است. آنچه در فضای دیجیتال چالش‌برانگیز است، درک این نکته است که به چه کسی و در چه موردی می‌توان اعتماد کرد. شما ممکن است لیستی از گذرواژه‌هایتان را به وکیل خود بدهید اما باید در نظر بگیرید که این‌کار چه اختیاراتی به او می‌دهد. در صورت سهل‌انگاری، او می‌تواند به سادگی گذرواژه‌های شما را در دسترس دیگران قرار دهد.

به همین ترتیب، شاید شما اسنادی را در سرویس‌های ابری مثل  Dropbox  یا Google برای خودتان نگه دارید اما فراموش نکنید که Dropbox  و Google هم به آن‌ها دسترسی دارند.

بنابراین چه در دنیای حقیقی، چه در فضای مجازی، هرچه یک راز را با افراد کمتری در میان بگذارید، احتمال محرمانه ماندن آن بیشتر است.

هیچ نقشه امنیتی کاملی وجود ندارد

یک برنامه‌ امنیتی تهیه کنید که برای شما و خطراتی که با آن مواجه هستید کارآمد و  با ساز و کار اجرایی سازمان شما همگام باشد.

اگر اجرای هر روزه‌ یک برنامه‌ی امنیتی بیش از اندازه دشوار باشد، آن برنامه کارآمد نیست، حتی اگر روی کاغذ بی‌نقص به نظر برسد.

آنچه امروز امن است شاید فردا امن نباشد

در حفظ امنیت دیجیتال، بازنگری مداوم در شیوه‌هایی که مورد استفاده قرار می‌دهید اهمیت به‌سزایی دارد.

اگر برنامه‌ای در سال گذشته  یا تا همین هفته‌ قبل امن بوده‌، به این معنی نیست که امروز هم امن است.

مدام به سایت‌های معتبر در حوزه امنیت دیجیتال مراجعه کنید. ما برای بازتاب تغییرات این حوزه‌ و درک کارشناسان‌مان از این تغییرات، توصیه‌های امنیت دیجیتال‌مان را پیوسته به‌روزرسانی خواهیم کرد.

فراموش نکنید که امنیت یک فرآیند مستمر است.

این مطلب ترجمه‌ای از مطلبی به همین نام است که در سایت Surveillance Self-Defense – یکی از پروژه‌های بنیاد Electronic Frontier  – منتشر شده است.

این مطلب ترجمه‌ای از مطلبی به همین نام است که در سایت Surveillance Self-Defense – یکی از پروژه‌های بنیاد Electronic Frontier  – منتشر شده است.

دسته‌ها
مفاهیم امنیت دیجیتال

چرا اَبَرداده‌ها اهمیت دارند؟

این مطلب ترجمه‌ای است از مطلبی به همین نام در سایت Surveillance Self-Defense از پروژه‌های بنیاد Electronic Frontier که به آن اطلاعاتی از منابع دیگر افزوده شده است. 

 

ابرداده را معمولا این‌گونه توصیف می‌کنند: همه‌چیز راجع به ارتباطات شما به غیر از محتوای آن.

واژه‌ی ابرداده، فراداده  یا Metadata ریشه‌ا‌ی لاتین دارد و از دو کلمه‌ی Meta به معنای «ماهیت» و Data به معنای «داده» گرفته شده است.

شما می‌توانید ابرداده را معادل دیجیتالی یک پاکت نامه در نظر بگیرید؛ ابرداده درست مثل یک پاکت نامه، حاوی اطلاعات فرستنده، گیرنده و مقصد یک پیام است؛ اطلاعاتی درباره‌ی ارتباطات دیجیتالی شما. مثلا اگر ابرداده‌های یک ارتباط دیجیتالی برملا شود، این اطلاعت در دسترس خواهند بود:

  •   عنوان موضوع ایمیل

  •   مدت زمان مکالمات شما

  •  چهارچوب زمانی که در آن مکالمه صورت گرفته، اعم از تاریخ و ساعت

  •  موقعیت مکانی نقطه‌ای که در آن مکالمه انجام شده و طرف گفتگوی شما.

به عبارت دیگر، افشای ابرداده‌های یک فایل به این سوال‌ها درباره آن پاسخ می‌دهد:

  • مالک اصلی این فایل چه کسی است؟

  •  این فایل حاوی چه نوع اطلاعاتی است؟ (متن، عکس، ویدیو و الی آخر)

  •  فایل کجا تولید و ذخیره شده است؟

  •  زمان دقیق تولید فایل و اینکه مالک اصلی آن را ویرایش کرده است یا خیر.

در هر دوی این موارد هرچند محتوای اصلی افشا نمی‌شود اما دسترسی قابل توجهی به داده‌ها وجود دارد که در کنار هم قراردادن آن‌ها تصویری کاملا شفاف از اقدامات شما در فضای مجازی و به تبع آن دنیای واقعی به دست می‌دهد. این اطلاعات که سطحی و دم‌دستی به نظر می‌رسند زمانی کارایی بیشتری دارند که به مرور زمان و از منابع مختلفی جمع‌آوری شده‌باشند.

در تحقیقات وسیع و ادامه‌داری که وب‌سایت «سکیوریتی دات اورگ» درباره جمع‌آوری داده و ابرداده‌ها، روی بزرگترین پلتفرم‌های فضای مجازی از جمله گوگل، توییتر و فیسبوک صورت داده، مشخص شده که این ابرشرکت‌ها اطلاعاتی از کاربران جمع‌آوری و نگهداری می‌کنند که شاید در ظاهر نیازی به آن نداشته باشند. این اطلاعات شامل مواردی از قبیل اطلاعات شخصی، موقعیت جغرافیایی و سایر فعالیت‎های کاربران است؛ اطلاعاتی که محافظت از آن‌ها در بیشتر مواقع از عهده‌ی کاربران خارج است و حتا با محدود کردن کوکی‌ها و ابزارهای رهگیری نیز نمی‌توان مانع از جمع‌آوری آن‌ها شد.

به طور تاریخی در برخی کشورها، از جمله ایالات متحده آمریکا، حمایت قانونی از حریم خصوصی ابرداده‌ها، کمتر از محتوای رد و بدل شده در یک ارتباط است. برای نمونه در بسیاری از کشورها دسترسی به سابقه‌ی تماس‌های شما در یک ماه گذشته و اینکه با چه کسانی تماس گرفته‌اید برای پلیس به مراتب راحت‌تر است، از کاری مثل شنود اصل مکالمه و اینکه دقیقا راجع‌ به چه چیزی صحبت کرده‌اید.

 

دولت‌ها و شرکت‌های مخابراتی و امثالهم که دنبال جمع‌آوری ابرداده‌ها  یا خواستار دسترسی به آن‌ها هستند، استدلال می‌کنند که جمع‌آوری و افشای ابرداده‌ها، آنقدر هم مساله‌ی بزرگی نیست. متاسفانه باید گفت که این ادعا از اساس نادرست است. حتی برش کوچکی از ابرداده‌ها می‌تواند از خصوصی‌ترین وجوه زندگی افراد پرده بردارد.

ابرداده‌ها جزئیات بسیار مهمتری را نسبت به داده‌ها افشا می‌کنند.

شاید ذکر چند نمونه به درک بهتر جنس اطلاعاتی که افشای ابرداده‌ها، در اختیار دولت‌ها و سازمان‌هایی که علاقمند به جمع‌آوری آن‌ها هستند قرار می‌دهد، کمک کند. 

  • آن‌ها می‌دانند که شما در ساعت 2:24 بامداد با یک سرویس خدمات جنسی تلفنی تماس گرفته‌اید و حدود 18 دقیقه صحبت کردید. البته که مشخص نیست دقیقا راجع به چیزی گفتگو کردید!

  • آن‌ها می‌دانند که از روی پل یادگار امام با تلفن 123 «فوریت‌‎های اجتماعی و پیشگیری از خودکشی»ِ سازمان بهزیستی تماس گرفته‌اید. هر چند موضوع این تماس برای آن‌ها روشن نیست!

  • آن‌ها می‌دانند که شما ایمیلی از «آزمایشگاه تخصصی مرکز تحقیقات ایدز» دریافت کرده‌اید، بلافاصله با یک پزشک تماس گرفتید و در همان بازه‌‌ی زمانی از صفحه‌ی یک گروه پشتیبانی بیماران مبتلا به ایدز در اینترنت بازدید کرده‌اید. اما آن‌ها از محتوای ایمیل و اینکه درباره‌ی چه چیزی پشت تلفن صحبت کردید، چیزی نمی‌دانند!

  • آن‌ها می‌دانند که شما از یک گروه فعال در زمینه‌ی نو حقوق دیجیتال ایمیلی با عنوان: «مخالفت با طرح صیانت و فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی» دریافت کردید و بلافاصله با دفتر نماینده مجلس شهر محل سکونت‌تان تماس گرفته‌اید. البته دولت به محتوای این ارتباطات دسترسی ندارد!

  • آن‌ها می‌دانند که شما یک ایمیل از آزمایشگاه‌ سونوگرافی دریافت کرده‌اید و بعد مکالمه‌ی تلفنی نیم ساعته با یک متخصص زنان داشته‌اید و پس از چند تماس کوتاه دیگر، با نزدیکترین کلینیک سقط جنین به محل زندگیتان تماس گرفتید.

از آنجا که برنامه‌ها برای برقراری موفقیت آمیز ارتباط شما، معمولا به ابرداده‌ها احتیاج دارند، به زحمت بتوان از جمع‌آوری این اطلاعات ممانعت کرد. همانطور که یک پستچی برای تحویل نامه‌ی شما باید بتواند روی پاکت را بخواند، ارتباطات دیجیتال نیز اغلب با دسترسی به منبع و مقصد مشخص می‌شود.

سرویس دهنده‌هایی مانند «تور» امیدوارند بتوانند میزان ابرداده‌هایی که با شیوه‌های فعلی و رایج ارتباطاتِ دیجیتال تولید می‌شوند را کاهش دهند.

با این وجود، تا زمانی که قوانین مناسب‌تری در راستای حفاظت از ابرداده‌ها جایگزین قوانین فعلی شوند و تا توسعه‌‎ی ابزارهای و اپلیکیشن‌هایی که به حفاظت از ابرداده‌ها، اهمیت بیشتری می‌دهند، بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که هنگام برقراری یک ارتباط دیجیتال، حواستان به ابرداده‌هایی که رد و بدل می‌شوند، باشد؛ به اینکه چه کسانی به این داده‌ها دسترسی دارند و اینکه چه کسانی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

از وی‌پی‌ان‌ها برای پنهان کردن هویت و ردپای خود در فضای مجازی استفاده کنید. بر روی مرورگر خود افزونه‌های مقابله با پیگیری فعالیت کاربران را نصب کرده و پس از ورود به یک وبسایت یا پلتفرم، تا آنجا که ممکن است، کمترین کوکی‌ها و ابزارهای تعقیب را قبول کنید. برای حفاظت از اطلاعات شخصی‌تان می‌توانید با بهره‌گیری از چند اپلیکیشن، ابرداده‌ی فایل‌هایی که می‌خواهید در فضای مجازی به اشتراک بگذارید  یا برای دوستانتان بفرستید را حذف کنید. در آینده چند نمونه از این ‌برنامه‌ها را در مرکز اطلاعات وبسایت ایران در خاموشی و شبکه‌های اجتماعی خود معرفی خواهیم کرد.


این مطلب ترجمه‌ای است از مطلبی به همین نام در سایت Surveillance Self-Defense از پروژه‌های بنیاد Electronic Frontier که به آن اطلاعاتی از منابع دیگر افزوده شده است.

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام

راهنمای استفاده از ابزار خاموشی- شماره دو: Briar

برایر(Briar) چیست؟

برایر یک اپلیکیشن موبایل است که امکاناتی مانند ارسال و دریافت پیام، تالار گفتگو و بلاگ‌نویسی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این اپلیکیشن امکان ارسال و دریافت فایل را ندارد و فقط برای ارتباط مبتنی بر متن استفاده می‌شود.

چه کار می‌کند؟

برایر به کاربران خود امکان می‌دهد تا بدون اینترنت و با استفاده از شبکه‌ای که توسط  بلوتوث یا وای‌فای ایجاد می‌شود، با هم در ارتباط باشند. این به شما امکان می‌دهد تا در مواقع قطع یا اختلال در اینترنت بتوانید از این برنامه استفاده کنید.

به دلیل این‌ که شبکه‌های مانند بلوتوث و وای‌فای فقط توانایی ارتباط در فاصله مشخصی که چندان زیاد نیست را دارند، کاربران این اپلیکیشن باید در نزدیکی هم قرار داشته باشند. بلافاصله بعد از اتصال به اینترنت، امکان به اشتراک گذاشتن این اطلاعات با مخاطبینی که نزدیک شما نیستند نیز فراهم می‌شود.

این توانایی به کاربران اجازه می‌دهد تا با ایجاد شبکه‌های خود و برقراری ارتباط منحصرا با یکدیگر، محدودیت‌های شبکه‌ها را دور بزنند. برای اشتراک‌گذاری اطلاعات، هیچ ارتباطی با سرور مورد نیاز نیست.

 

بررسی یک سناریوی انتقال پیام فرضی

۱. انتقال پیام در داخل یک شبکه: فرض کنید که فرد الف پیامی را برای فرد جیم ارسال می‌کند. این پیام در داخل شبکه از طریق افرادی که به هم نزدیک هستند و در لیست مخاطبین هم قرار دارند عبور خواهد کرد تا به گیرنده که فرد جیم باشد برسد. این پیام یا بلاگ تنها برای کسانی قابل مشاهده است که فرستنده پیام را با آنها هم‌خوان(Sync) کرده باشد. به بیان ساده‌تر افراد در داخل شبکه پیام را دست به دست منقل می‌کنند تا به گیرنده برسد.

۲. انتقال پیام بین دو شبکه: در تصویر زیر ما دو شبکه را شاهد هستیم که به دلیل آنکه از هم فاصله دارند، امکان ارتباط مستقیم بین آنها فراهم نیست. پس برای حل این مشکل باید به عنوان نمونه فرد جیم به صورت فیزیکی از یک نقطه به نقطه‌ی دیگری که در محدوده‌ی آن شبکه دوم است حرکت کند تا بتواند پیام را از شبکه اول به شبکه دوم و چه بسا مخاطبان عمومی‌تری انتقال دهد.

الف (4)
Source: The Briar Project (2022)
چه کاربردی دارد؟

برنامه برایر برای افرادی مانند فعالین مدنی و سیاسی، و یا خبرنگاران که در خطر شنود اطلاعات و یا بازداشت قرار دارند مفید است. شما می‌توانید لیستی از دوستان و همراهان خود در این برنامه تهیه کنید تا وقتی برای مثال اینترنت در منطقه‌ای به علت تظاهرت، توسط دولت قطع میشود، با دوستان و افراد حاضر در لیست مخاطبین خود در این برنامه که در جمعیت حضور دارند بتوانید به وسیله برایر ارتباط برقرار کنید.

امنیت بریار

 

 

  • برایِردر سال‌های اخیر چندین بار توسط محققان امنیتی مورد بررسی قرار گرفته و کاملا امن است. نقص‌هایی که تا کنون در رابطه با استفاده از برایِر شناسایی شده است بیرون از محدوده خود این نرم‌افزار است و به برنامه‌های برمی‌گردد که از طریق آن پیام‌ها را بین کاربران ارسال می‌کند. مانند مشکلاتی در نرم‌افزار تور که یک برنامه برای ناشناس کردن کاربران است.
  • حساب های برایر دارای رمز عبور هستند و نیازی به استفاده از شماره تلفن ندارند.
  • اطلاعات چت شما به صورت رمزگذاری شده در دستگاه ذخیره می شود. اگر رمز گم شوند یا برنامه حذف شود، همه داده‌ها از بین می‌روند.
  • برایر اجازه نمی‌دهد از صفحه برنامه عکس یا ویدیو گرفته شود
  • با تغییر تنظیمات امنیتی برایر می‌توان آسیب‌پذیری Tor را کاهش داد.

o توجه کنید که هکرها و مهاجمان آزموده می‌توانند بخشی از شبکه ارتباطی تور را زیرنظر بگیرند

 

 

  • ممکن است مهاجمی که به دنبال رصد پیام‌های شماست، به مدت طولانی در نزدیکی شما قرار بگیرد. در این صورت برای انتقال پیام، هم بلوتوث و هم  وای‌فای می‌توانند آسیب پذیر باشند.
  • توجه کنید که هم بلوتوث و هم وای‌فای دارای نقایص امنیتی هستند که امکان دسترسی به دستگاه و رصد کردن پیام‌های به اشتراک گذاشته شده را به مهاجمان می‌دهد.
  • اپلیکیشن دارای یک «سوئیچ انهدام» است که در صورت مشکل امنیتی می‌توانید با استفاده از آن برنامه را به کل از روی گوشی حذف کنید. اگر کاربری احتمال دهد که گوشی او به زودی گرفته خواهد شد، می‌تواند تنها با فعال کردن این سوئیچ، برنامه را از روی گوشی حذف کند. 
  • در صورتی که فردی به دستگاه شما دسترسی فیزیکی داشته باشد و رمز برنامه را نیز بداند، هیچ کدام از ابزارهای حفاظتی نام برده شده کارایی ندارند.

 

آیا برایر از زبان فارسی پشتیبانی می‌کند؟

 

 

  • زبان خود برنامه محدود به انگلیسی است اما با مراجعه به وبسایت این نرم افزار می‌توانید راهنمای فارسی آن را مطالعه کنید.
  • اما صفحه اصلی از زبان انگلیسی و نمادهایی استفاده می کند که به شخص اجازه می دهد بدون دانستن زبان انگلیسی به پیامها، فروم ها یا پست های وبلاگ دسترسی داشته باشد یا خیر.
  • تنظیمات، در حالی که به زبان انگلیسی هستند، نسبتاً محدود هستند و اجازه می‌دهند یک راهنمای کوتاه مبتنی بر تصویر برای مدیریت تنظیمات امنیتی در دسترس قرار گیرد
دانلود برایر

 

  • برایر فقط در تلفن‌های اندروید قابل دسترسی است.
  • دستگاه های IOS و رایانه های شخصی نمی‌توانند از برایر استفاده کنند. 
  • در حالی که  برایر در فروشگاه Google Play در دسترس است، توصیه می شود که برنامه از طریق F-Droid دانلود شود.
  • برنامه اندروید را می‌توان با پس‌کوچه بارگیری کرد
  • برایر همچنین به فرد این امکان را می‌دهد که برنامه را به عنوان یک فایل قابل دانلود از یک کاربر فعال از طریق شبکه همتا به همتا دریافت کند.
الزامات استفاده

 

 

  • برایر برای استفاده به نام کاربری نیاز دارد. این نام کاربری نیازی به پیوند با شماره تلفن ندارد.
  • تعداد مخاطبین مشخصی برای ارسال اطلاعات مورد نیاز نیست، اما هر چه تعداد کاربران کمتر باشد، احتمال کمتری وجود دارد که اطلاعات به صورت همتا به همتا در طول خاموشی اینترنت به اشتراک گذاشته شود.
  • به همین ترتیب، کاربران برای پیوستن به چت‌های گروهی، فروم‌ها و وبلاگ‌ها به مخاطبین نیاز دارند.
عملکرد
  • مخاطبین باید در برنامه اضافه شوند تا امکان ارسال و دریافت اطلاعات برای اطلاعات فراهم شود.
  • این برنامه اتصال شبکه را تعیین می کند و به طور خودکار بین اینترنت، وای فای نظیر به نظیر و بلوتوث همتا به همتا سوئیچ می کند.
  • اتصال شبکه ای که بررسی و استفاده می کند را می توان در برنامه تنظیم کرد، اما امکان مدیریت یا نظارت دقیق آن وجود ندارد.
  • در موارد خاموش شدن، برنامه به طور خودکار به همتا به همتا تغییر می کند و بر اساس نزدیکی به دیگر کاربران بریار تعیین می کند که آیا وای فای یا بلوتوث مورد نیاز است یا خیر.

 

کاربر برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت پشتیبانی فنی به کجا می تواند مراجعه کند؟

 

contact@briarproject.org   کاربران  برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت پشتیبانی فنی میتوانند با آدرس 

 در تماس باشند.

 

نصب و استفاده از بریار

۱. F-Droid را نصب کنید

 

۲. بریار را جستجو کنید و برنامه را دانلود کنید

۳. نام کاربری و رمز عبور خود را برای ایجاد حساب انتخاب کنید

۴. با انتخاب این گزینه به برایر اجازه میدهید که در پس زمینه همچنان فعال باشد. بدین‌ ترتیب حتی زمانی که از آن استفاده نمی‌کنید می‌تواند مسیج دریافت کند.

 

۵. می توانید مخاطبین را با ارسال یا دریافت پیوند مخاطب از یک شخص اضافه کنید یا می توانید با اسکن یک کد QR ارائه شده توسط برنامه آنها را اضافه کنید.

۶. نحوه اشتراک گذاری پیام‌ها و پست‌های در اختیار شماست؛ از طریق اینترنت و یا همتا به همتا همچون بلوتوث یا وای فای . هرکدام از این گزینه‌ها را میتوانید به دلخواه و همزمان فعال کنید تا در موقعیت‌های مختلف گزینه‌های بیشتری برای اتصال با دیگران داشته باشید.

۷. برای مشارکت در یک چت گروهی و یا پیوستن به یک گروه یا وبلاگ باید یک نفر از آن گروه‌ها شما را دعوت کند. این فرد حتما باید در لیست مخاطبان شما باشد. شما هم می‌توانید یک چت گروهی، تالار گفتمان یا وبلاگ ایجاد کنید و با لمس دکمه + دوستانتان را به یکی از آنها اضافه کنید.

 

۸. برای سفارشی کردن تنظیمات شبکه و حریم خصوصی، وارد برگه‌ی “تنظیمات” شوید.

۹.  به تنظیمات “اتصالات” بروید و برایر را برای استفاده از پل «تور» تنظیم کنید. توصیه می شود برایر را طوری تنظیم کنید که فقط زمانی که دستگاه را شارژ می کنید به اینترنت متصل شود. اگر اطلاعات مهمی دارید که باید فوراً فراتر از اطلاعات موجود در مکان فیزیکی شما به اشتراک گذاشته شود، باید خاموش شود.

توضیح پل «تور»: پل  بازپخش کننده‌ی شبکه‌ی تور است. در مناطقی که برای اتصال به شبکه‌ی تور محدودیت وجود دارد، می‌توان با اتصال مستقیم به یک پل، از طریق آن پل به شبکه‌ی تور وصل شد.

۱۰. در تنظیمات «امنیت»، App Lock را روشن کنید تا با رمز عبور از برنامه محافظت کنید

۱۱. برای قفل کردن برنامه برایر در شرایط اضطراری، تنظیمات Panic Button Security را فعال کنید. دکمه پنیک را می‌توانید طوری تنظیم کنید که در شرایط خاص و در صورت لزوم با فعال کردن آن حساب برایر شما به طور کامل حذف شود.

۱۲. برای اطمینان از اینکه دکمه پنیک برای استفاده در شرایط اضطراری به خوبی تنظیم شده است برنامه‌ی کمکی«Ripple» را از F-Droid دانلود و استفاده کنید.

۱۳. از طریق برنامه تنظیمات، برنامه را با فردی به اشتراک بگذارید. یک فرد می تواند برنامه را مستقیماً از تلفن شما بدون در دسترس بودن داده دانلود کند. یک شخص می تواند یک کد QR را اسکن کند یا به صورت دستی وارد یک شبکه hotspot ایجاد شده توسط برنامه برایر شود.

دسته‌ها
راهنمای-گام‌به‌گام

راهنمای استفاده از ابزار خاموشی- شماره یک: Silence

کارشناسان ما تلاش کرده‌اند تا دستورالعمل‌هایی برای برخی از ابزارهای مقابله با خاموشی تهیه کنند. این دستورالعمل‌ها تا جای ممکن به زبان ساده و به همراه تصاویر برگرفته از روند نصب و اجرای این برنامه‌ها نوشته شده است. ما همچنین تلاش می‌کنیم که اگر برنامه‌ای بر اثر به روزرسانی دچار تغییر شد آن را در راهنمای مربوطه به روز رسانی کنیم. اولین بلاگ از این دست را با راهنمای ساده نصب و راه‌اندازی برنامه Silence آغاز می‌کنیم.

Silence چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟

سایلنس(Silence) یک برنامه پیام‌رسان رایگان و امن است که به شما در حفظ حریم خصوصی هنگام رد و بدل کردن پیام کمک می‌کند. برای استفاده از این برنامه نیازی به شبکه اینترنت نیست. سایلنس در واقع جایگزین برنامه پیش‌فرض پیامک شما ‌می‌شود؛ شما به وسیله این برنامه و از طریق خط تلفن همراه خود می‌توانید برای دوستانتان پیامک، محتوای صوتی و تصویری و یا سند ارسال کنید. سپس سایلنس با رمزگذاری این پیام‌ها، از امکان رصد شدن و یا شنود آن‌ها جلوگیری می‌کند. از آنجایی که این پیام‌رسان از طریق شبکه مخابرات کار می‌کند ارسال هر پیام برای شما به اندازه ارسال یک پیامک هزینه خواهد داشت. اما دقت داشته باشید که این برنامه شماره تلفن شما را پنهان نمی‌کند و برای ناشناسی شما نیاز دارید تا یک شماره تلفن که به هویت شما متصل نیست را استفاده کنید. برای این کار می‌توانید از اپلیکیشنی مانند Taya استفاده کنید.

سایلنس در حال حاضر تنها در گوشی‌هایی با سیستم‌عامل اندروید در دسترس است.

چه کاربردی دارد؟

به زبان ساده اپلیکیشن Silence یک اپلیکیشن ارسال و دریافت پیامک یا همان SMS ست با این تفاوت که پیام‌ها را قبل از ارسال رمزی می‌کند به طوری که کسی در میانه راه نتواند محتوای ارسال شده را بفهمد.

این برنامه می‌تواند برای کسانی که ممکن است تحت نظر باشند، مفید باشد. همچنین در نقاطی که دچار قطعی کامل و یا منطقه‌ای اینترنت شده‌اند، کاربرد دارد. روزنامه‌نگاران، فعالان اجتماعی و سیاسی، معترضان و سایر گروه‌های مشابه که احتیاج به برقراری ارتباط امن دارند می‌توانند از این برنامه استفاده کنند.

Silence در زمان قطع اینترنت، اختلالات انبوه یا نظارت شدید، به کاربران اجازه می‌دهد تا اطلاعات را از طریق پیامک با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این توانایی به کاربر این امکان را می‌دهد تا با ایجاد شبکه‌های شخصی و برقراری ارتباط انحصاری با دیگران، محدودیت‌های شبکه‌ها را دور بزند. برای اشتراک‌گذاری اطلاعات در این برنامه، هیچ ارتباطی با سرور مورد نیاز نیست.

این برنامه می‌تواند مانند یک برنامه ساده ارسال و دریافت پیامک عمل کند با این تفاوت که هم ارسال‌کننده و هم دریافت‌کننده پیام باید از سایلنس استفاده کنند تا محتوای پیام‌هایشان رمزگذاری شود. رمزی کردن محتوای پیام باعث می‌شود تا در صورتی که خط تلفن شما شنود باشد، فرد یا نهاد شنودکننده، نتوانند متوجه پیام شما بشود.

امنیت Silence

این نرم‌افزار نیازی به اینترنت ندارد بنابراین به هیچ سروری متصل نمی‌شود و تنها با استفاده از پیامک‌های رمزگذاری شده ارتباط برقرار می‌کند. سایلنس با استفاده از پروتکل رمزگذاری Axolotl که یک پروتکل شناخته‌شده در این زمینه است، مهندسی شده و از این طریق پیام‌های شما را رمزگذاری می‌کند.

پیام‌ها در این برنامه به صورت محلی رمزگذاری می‌شوند، بنابراین اگر تلفن شما گم یا دزدیده شود، پیام‌های شما در امان خواهد بود.

پیام‌ها بین دو کاربر سایلنس قابل رهگیری نیست. حتی برای نوشتن در این برنامه یک صفحه ناشناس وجود دارد که سابقه تایپ شما را ذخیره نمی‌کند. در سایلنس گزینه‌ای وجود دارد که با انتخاب آن دیگر کسی نمی‌تواند از صفحه نمایش مکالمه‌ی (چَت)‌ شما عکس(اسکرین شات) بگیرد. سایلنس همچنین تنظیمات متنوع دیگری برای حفاظت از پیام‌های کاربران دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.

نصب و استفاده از Silence

برای شروع، می‌توانید برنامه را از فروشگاه Google Play یا از F-Droid، که یک مخزن منبع باز برنامه اندروید است، دانلود کنید. در F-Droid معمولاً نسخه به‌ روزرسانی‌ شده‌‌تری را پیدا خواهید کرد، زیرا به‌ روزرسانی‌ها ممکن است کمی طول بکشد تا به فروشگاه Play برسد.

هنگامی که برنامه را دانلود کردید، به سادگی آن را باز کنید و برای شروع به کار دستورات را دنبال کنید. در تصویر زیر Silence از شما اجازه دسترسی به مخاطبین ، SMS، تلفن و سایر فایل ها و تصاویری را که دارید درخواست می‌کند.

 در مرحله بعد همانطور که در تصاویر زیر مشخص است شما با انتخاب گزینه سایلنس این برنامه را جایگزین برنامه پیش‌فرض دریافت پیامک خود می‌کنید.

برای برقراری ارتباط با پیامک رمزگذاری شده، هم دستگاه فرستنده و هم گیرنده باید Silence را نصب کرده باشید. ابتدا باید به صفحه مخاطبی بروید که می‌خواهید پیام برای او ارسال کنید. می‌توانید این کار را با ایجاد یک پیام جدید انجام دهید و با کلیک بر روی نماد قفل موجود در نوار بالای پنجره پیام خود را رمزگذاری کنید.(تصویرهای زیر را ببینید). 

سپس «شروع جلسه امن» را انتخاب کنید. یک پیغام ظاهر می‌شود، با کلیک بر روی بله، پیام تعویض کلید برای گیرنده ارسال می‌شود. 

یک نمونه از پیام‌های رد و بدل شده:

وقتی برای کسی پیامی را از طریق Silence ارسال می‌کنید (ومانند بالا ارسال پیام امن را انتخاب کردید)  اگر او Silence نداشته باشد، پیام برای او به صورت رمزگذاری شده ارسال می‌شود. 

در گوشه بالا سمت راست صفحه Silence جایی که پیام‌ها را دریافت می‌کنید سه نقطه می‌بینید که اگر روی آن کلیک کنید صفحه‌ای باز می‌شود که شامل گزینه‌های زیر است :

گزینه اول Archived conversations: می‌توانید مکالمه‌های خود را آرشیو کنید و گزارش رسیدن پیام را با انتخاب ENABLE فعال کنید. گزارش رسیدن پیام به شما این امکان را می‌دهد که بدانید گیرنده شما پیام‌های شما را دریافت کرده است یا خیر. به یاد داشته باشید برخی از شبکه‌های تلفن همراه برای این امکان، هزینه اضافی دریافت می‌کنند.

گزینه دوم New group است. با استفاده از این قابلیت می‌توانید یک گروه جدید بسازید. با کلیک کردن روی علامت (+) می‌توانید مخاطبانی را که می‌خواهید به این گروه اضافه کنید.

گزینه سوم lock  است. شما می‌توانید یک عبارت عبور(که نوعی رمزعبوراست) انتخاب و Silence خود را قفل کنید. برای این کار ابتدا روی setting که گزینه‌ی آخر همین لیست است می‌روید بعد قسمت privacy و تنظیمات رمز عبور خود را انتخاب می‌کنید. در تصاویر زیر این مراحل را نشان داده شده است.

گزینه بعدی Mark all read که شما می‌توانید همه پیام‌های خوانده شده را علامت گذاری کنید. 

گزینه بعدی Import/export :

Silence SMS & MMS Import

  • در قسمت Import شما می‌توانید از تمام پیام‌های عادی و یا رمزگذاری شده‌ای که دریافت و یا ارسال می‌کنید یک نسخه پشتیبان داشته و در صورت نیاز آنها را بازیابی کنید.
  •  این قابلیت تنها شامل پیام‌های متنی است و در سرویس SMS کاربرد دارد.

Silence SMS & MMS export

  • این قابلیت تنها از داخل برنامه در دسترس است، یک اسکریپت مستقل برای نسخه ناپایدار مفید خواهد بود.
  • export رمزگذاری نشده فقط شامل SMS است.
  • export رمزگذاری شده شامل SMS، MMS، کلیدها، تنظیمات و رسانه است.
  • می‌توانید یک نسخه پشتیبان داشته و در صورت نیاز آنها را بازیابی کنید.
  • فرمت export با همه‌ی نسخه Silence سازگار نیست.

گزینه بعدی Your identity key است . از این قابلیت برای احراز هویت استفاده می‌شود . اگر کلید رمزگذاری گم شود یا به سرقت برود، شما میتوانید از طریق اثر انگشت درستی هویت ارسال کننده پیام را بررسی کنید.

گزینه Display QR Code به شما کدهایی می‌دهد که اگر شما دسترسی به گوشی و ایمیل خود نداشتید بتوانید اکانت خود را بازیابی کنید.

در قسمت Setting شما می‌توانید روی هر گزینه کلیک کنید و تنظیمات مربوط به آنها را تغییر دهید مانند تصاویر زیر:

کاربر برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت پشتیبانی فنی به کجا می‌تواند مراجعه کند؟

متاسفانه سایلنس هیچ خدمات پشتیبانی زنده‌ای (آنلاین) را ارائه نمی‌دهد. از آنجایی که این برنامه کاملا رایگان است کمبود چنین خدماتی چندان دور از ذهن نیست. البته استفاده از این نرم افزار بسیار آسان است و بنابراین معمولا مشکلی اساسی که نیاز به پشتیبانی زنده داشته باشد، ندارد.