برچسب: #امنیت_دیجیتال

 

در روزگاری که اینترنت به بخشی اساسی از زندگی روزمره ما بدل شده است، نیاز به محافظت از فعالیت‌های آنلاین، حفظ حریم خصوصی و دسترسی آزادانه به اینترنت هرگز به این اندازه مهم نبوده است.  اینجاست که شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) وارد عمل می‌شوند. VPNها نه تنها ابزارهای ارزشمندی برای افزایش امنیت آنلاین هستند، بلکه برای دور زدن محدودیت‌های اینترنتی اعمال شده توسط برخی دولت‌ها نیز ضروری به شمار می‌روند.

در این پست وبلاگ، ما به دنیای VPNها می‌پردازیم و در مورد کاربرد کلی آنها، نقش آنها در کشورهای دارای محدودیت اینترنت مانند ایران، ایمن‌ترین راه‌ها برای استفاده از VPNها و نحوه کانالیزه کردن ترافیک اینترنت بحث خواهیم کرد.

 

VPN و کاربرد عمومی آن چیست؟

 مخفف کلمه‌‌ی انگلیسی Virtual Private Network به معنی شبکه‌‌ی خصوصی مجازی است. شبکه خصوصی مجازی (VPN) یک فناوری است که به کاربران اجازه می‌دهد تا از طریق یک شبکه عمومی، معمولا اینترنت، به یک شبکه خصوصی متصل شوند. VPNها ویژگی‌های مختلفی، از جمله رمزگذاری، پنهان کردن آدرس IP، و مسیریابی داده‌ها از طریق یک تونل امن را ارایه می‌دهند. این ویژگی‌ها می‌توانند حریم خصوصی، امنیت، و دسترسی به منابع را بهبود بخشند.
باید توجه داشت که VPNها ویژگی‌ها و سطح امنیت متفاوتی ارایه می‌دهند. بنابراین، کاربران باید قبل از انتخاب یک VPN، به دقت ویژگی‌ها و سطح امنیت آن را بررسی کنند تا مطمین شوند که با نیازهای امنیتی و حریم خصوصی آنها مطابقت دارد. در اینجا برخی از کاربردهای رایج VPNها را با هم مرور می‌کنیم:

۱-محافظت از حریم خصوصی: برخی VPNها آدرس IP شما را پنهان می‌کنند و ردیابی فعالیت‌های آنلاین شما را برای وب سایت‌ها، تبلیغ‌کنندگان، هکرها یا در کشوری مثل ایران نیروهای امنیتی، دشوار می‌کند. بسته به نوع و قابلیت، هنگام استفاده از برخی VPNها، داده‌های شما رمزگذاری شده و یک لایه امنیتی اضافه برای فعالیت آنلاین شما ایجاد می‌کند.
البته همانطور که گفته شده این قاعده‌ای عمومی نیست و برخی از VPNها ممکن است که نشتی DNS داشته باشند.
DNS سیستمی است که نام‌های دامنه قابل فهم به زبان انسان مانند www.example.com را به آدرس های IP که قابل فهم برای رایانه است، ترجمه می‌کند.

نشت‌های DNS می‌توانند نگرانی‌هایی در رابطه با حریم خصوصی ایجاد کنند زیرا ممکن است به ارایه دهندگان اینترنت (ISP) یا سایر نهادها اجازه نظارت بر فعالیت های آنلاین شما را بدهند، حتی اگر از VPN برای پنهان کردن آدرس IP خود استفاده کنید.
برای جلوگیری از نشت DNS، مهم است که یک سرویس VPN معتبر را انتخاب کنید که از محافظت در برابر نشت DNS برخوردار باشد و دستگاه یا کلاینت VPN خود را به درستی پیکربندی کنید. علاوه بر این، می توانید از ابزارها یا وب‌سایت‌های تست نشت  همچون DNS leak test برای بررسی نشت‌ها و اطمینان از عملکرد VPN خود مطابق انتظار استفاده کنید. 

 

۲-عبور از فیلترینگ و دور زدن محدودیت‌ها: VPNها به کاربران اجازه می‌دهند محدودیت‌های که در یک محدوده جغرافیایی اعمال می‌شوند دور بزنند و به وب‌سایت‌ها، سرویس‌های پخش آنلاین و سکوها و رسانه‌های اجتماعی که ممکن است در منطقه شما مسدود شده باشد را فراهم می‌کنند. 

۳-امنیت در فضاهای عمومی: هنگام استفاده از اینترنت Wi-Fi عمومی، VPN ها از سیستم شما در برابر نظارت و حملات سایبری احتمالی محافظت می‌کنند و از خصوصی ماندن داده‌های حساس شما را در سطح قابل قبولی تضمین می‌کنند.

۴-مرور ناشناس: VPNها مرور اینترنت را به صورت ناشناس مهیا می‌کنند و هویت و مکان شما را از چشمان کنجکاو پنهان نگه ‌می‌دارند.

استفاده از VPN در ایران و مشکلات آن

در کشورهایی مانند ایران، که  انواع سانسور و فیلترینگ از طرف دولت به شدت رایج است به شدت ، VPNها نقشی اساسی در تضمین دسترسی کاربران به اطلاعات و برقراری ارتباط آزادانه دارند. دولت ایران کنترل‌های شدیدی را به خصوص از بعد خیزش سراسری بر اثر مرگ مهسا امینی، بر روی اینترنت اعمال و دسترسی به وب‌سایت‌ها و رسانه‌های اجتماعی مختلف را محدود کرده است. با این حال، با یک VPN، کاربران می‌توانند به سرورهای کشورهای دیگر متصل شوند و به طور موثر این محدودیت ها را دور بزنند. این البته همیشه راه حل کافی برای دسترسی به اینترنت آزاد نیست چرا که حکومت پس از سال‌های بازی موش و گربه‌ی فیلتر و فیلترشکن با کاربران، تمهیدات گسترده‌ای برای از کار انداختن فیلترشکن‌ها در ایران به کار بسته است. دانستن بعضی از این اقدامات مهم است چرا که ممکن است به شما در عیب‌یابی یا سطح انتظارتان از ‌فیلترشکنی که استفاده می‌کنید، کمک کند.

برخی از این دلایلی که VPNها در ایران به خوبی کار نمی‌کنند عبارتند از:

• استفاده از روش‌های پیشرفته فیلترینگ:  دولت ایران از روش‌های پیشرفته‌ای برای فیلترینگ استفاده می‌کند که کار را برای ارایه دهندگان این خدمات دشوار کرده است. این روش‌ها شامل استفاده از لیست‌های سیاه IP، شناسایی و مسدود سازی ترافیک VPN و استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی الگوهای استفاده از فیلترشکن‌ها می‌شود.
• تغییر مداوم لیست های فیلتر: دولت ایران به طور مداوم لیست‌های فیلتر خود را به روز می‌کند تا از کارکرد VPNها جلوگیری کند. این امر ارایه دهندگان فیلترشکن را مجبور می‌کند تا به طور مداوم سرورهای خود را به روز کنند تا بتوانند از این محدودیت‌ها عبور کنند.
• محدودیت دسترسی به اینترنت:  یکی از اقداماتی که دولت ایران برای اعمال محدودیت انجام می‌دهد، کم کردن مداوم ترافیک بین‌المللی اینترنت در ایران است. این بدین معنا است که حتی با وجود دور زدن محدودیت‌ها از طریق VPNها، علت محدودیت پهنای باند، سرعت دسترسی شما به محتوای مورد نظر بسیار پایین است که گاهی استفاده از این محتوا را غیرممکن می‌کند.

در نتیجه این عوامل، فیلترشکن‌ها در ایران اغلب به طور ناقص کار می‌کنند و ممکن است در دسترسی به برخی از وب سایت‌ها و خدمات با مشکل مواجه شوند.

ایمن ترین راه برای استفاده از VPN

برای اطمینان از ایمن ترین راه‌های استفاده از VPNها، این شیوه‌ها را دنبال کنید:

 ۱-یک ارایه دهنده معتبر VPN را انتخاب کنید: یک سرویس VPN معتبر و قابل اعتماد را انتخاب کنید. به خصوص این روزها که به خاطر محدودیت‌های شدید، کاربران برای دسترسی به اینترنت به هر دری ‌می‌زنند، واجب است که به استفاده از هر VPNی تن ندهید و امنیت دیجیتال خود را به این واسطه به خطر نیندازید. به دنبال مواردی بگردید که خط مشی «بدون گزارش» دارند و تاریخچه‌ی مرور شما را ذخیره نمی‌کنند.

۲-از جای مطمئن دانلود کنید: VPN خود را حتما از یک سرویس ارایه‌دهنده مطمئن دریافت کنید. گوگل پلی و اپ استور سرویس‌های قابل اعتمادی در این زمینه هستند. توصیه دیگر ما پس کوچه است. وبسایت پس‌‌کوچه نه تنها VPN های امن را به طور مداوم به روزرسانی می‌کند، بلکه به کمک یک تیم از کارشناسان مجرب در زمینه امنیت دیجیتال، امنیت VPNهای ارایه شده در فضای مجازی ایران را به صورت هفتگی آزمایش کرده و در شبکه‌‌های اجتماعی خود نتایج آن را منتشر میکند. همین پس‌کوچه را به یکی از امن‌ترین سکوهای دریافت VPN  در فضای وب فارسی بدل کرده است.

۳-پروتکل‌های قوی و به روز رمزگذاری را در نظر بگیرید: مطمئن شوید که اتصال VPN شما از پروتکل های رمزگذاری قوی مانند OpenVPN یا AES-256 استفاده می‌کند. پروتکل‌های رمزگذاری VPNها الگوریتم‌هایی هستند که برای رمزگذاری داده‌های ارسال شده از طریق یک شبکه خصوصی مجازی استفاده می‌شوند. پرتوکل‌های رمزگذاری VPN از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند، زیرا آن‌ها به محافظت از حریم خصوصی و امنیت داده‌های شما کمک می‌کنند.

 

برخی از امن‌ترین و محبوب‌ترین پرتکل‌های رمزگذاری VPN را در جدول زیر مشاهده ‌می‌کنید:

۴-به روزرسانی مداوم: به‌روز نگه‌داشتن نرم‌افزار VPN شما تضمین می‌کند که از آخرین وصله‌های امنیتی و پیشرفت‌های آن بهره‌مند شوید.

 

کانالیزه کردن ترافیک اینترنت با VPN 

یکی دیگر از جنبه‌های جذاب استفاده از VPNها توانایی آن‌ها در کانالیزه کردن ترافیک اینترنت است. این ویژگی به ویژه برای اینترنت دو قیمتی ایران که در آن ترافیک خارجی محدود و گران‌تر است بسیار کارآمد است.. با مسیریابی ترافیک اینترنت خود از طریق VPN، کاربران می‌توانند ترافیک مصرفی خود را اولویت‌بندی و بهینه‌سازی کنند. بدین ‌ترتیب کاربران می‌توانند پهنای باند بیشتری را به برنامه‌ها و سرویس‌های حیاتی اختصاص دهند و اطمینان حاصل کنند که تنها آن بخشی از فعالیت‌شان که نیاز به فیلترشکن دارد از کانال VPN عبور کند و برای مابقی فعالیت‌هایشان نرخ ترافیک خارجی محاسبه نشود.

 ملاحظات دیگر

علاوه بر نکاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، باید به یاد داشته باشید که VPNها همیشه بهترین و امن‌ترین راه حل نیستند.

برخی از وب‌سایت‌ها ممکن است دسترسی به کاربرانی را که از طریق VPN متصل می‌شوند مسدود یا محدود کنند.
همه‌ی VPNها از نظر حریم خصوصی و امنیت برابر نیستند. همچنین و مثل هر کنش دیگری در فضای مجازی همواره باید به یاد داشته باشید که صرف استفاده از VPN  ممکن است نتواند تضمین‌گراصل ناشناسی در فضای مجازی باشد.

باور دارم که به عنوان یک کاربر ایرانی حتما این را شخصا تجربه کرده‌اید اما باید یادآور شد که VPN ها می‌توانند سرعت اینترنت را به دلیل فرایندهای رمزگذاری و مسیریابی تا حد قابل توجهی کاهش دهند.

کلام آخر

VPNها ابزار قدرتمندی هستند که حریم خصوصی، امنیت و آزادی اینترنت را افزایش می‌دهند. کاربرد آنها به ویژه در کشورهایی با محدودیت‌های اینترنت بیشتر به چشم می‌آید، جایی که گاهی تنها راه دسترسی به دنیای آزاد اطلاعات به حساب می‌آیند. برای به حداکثر رساندن مزایای VPN، کاربران باید موثرترین شیوه‌ها را برای استفاده ایمن دنبال و یک ارایه‌دهنده قابل اعتماد انتخاب کنند. همچنین  دانلود این VPN ها باید از سکوهای امن و مطمینی مانند صورت بگیرد.

 

 

به گمان من هیچ چیز به اندازه‌ی صدای اعلان (نوتیفیکیش) برنامه پیام‌رسان، یادآور حضور ما در عصر دیجیتال نیست، جایی که ارتباطات ما با ظهور این برنامه‌‌ها از اساس دچار دگرگونی شد.

این برنامه‌ها در ابعاد زیادی از زندگی روزمره ما تنیده هستند؛ به لطف این برنامه‌‌ها حالا می‌شود بی‌درنگ با دوستانمان گپ بزنیم، همکارانمان را از پیشرفت کار مطلع کنیم و با اعضای خانواده‌‌ بدون توجه به مرزهای جغرافیایی خوش و بش کنیم.

با این حال و هم عرض گسترش ارتباطات ما، اطمینان از امنیت و حفظ حریم خصوصی مکالمات نیز اهمیت پیدا کرده است. در این پست وبلاگ، ما به دنیای برنامه های پیام‌رسان می پردازیم، گزینه‌های مختلف موجود را بررسی می‌کنیم و شما را در مورد ایمن‌ترین راه‌های استفاده از آنها راهنمایی می‌کنیم.

پیام‌رسان‌های معتبر

پیام‌رسان‌های معتبر، به آن‌هایی گفته می‌شود که از رمزگذاری سرتاسری (End-to-End Encryption) استفاده می‌کنند. رمزگذاری سرتاسری  یک روش رمزنگاری است که در آن پیام ها فقط توسط فرستنده و گیرنده قابل خواندن هستند و هیچ نفر سومی، حتی ارایه‌دهنده خدمات پیام‌رسان، امکان دسترسی به ‍ آن‌ها را ندارد.

در رمزگذاری سرتاسری، پیام‌ها با کلیدی رمزگذاری می شوند که فقط فرستنده و گیرنده آن را دارند. در پیام‌رسان‌های امن این کلید به هیچ وجه با ارایه‌دهنده خدمات پیام‌رسان به اشتراک گذاشته نمی‌شود. رمزگذاری سرتاسری یک روش موثر برای محافظت از حریم خصوصی و امنیت ارتباطات دیجیتال است.

برخی از پیام‌رسان‌های معتبر عبارتند از:

سیگنال (Signal): سیگنال یکی از امن ترین پیام رسان های موجود است که از رمزگذاری پیش فرض استفاده می کند. ما در ایران درخاموشی پیشتر و به طور مفصل به معرفی این پیام‌رسان امن پرداخته‌ایم. در تعریف این پیام‌رسان همواره گفته شده که پیام‌رسان مورد اطمینان ادوارد اسنودن است.

تلگرام (Telegram): تلگرام نیز از رمزگذاری سرتاسری استفاده می کند، البته برای فعال کردن این امکان، باید گزنه چت مخفی(سکرت چت) را فعال کنید.

واتساپ (WhatsApp): واتساپ نیز از رمزگذاری سرتاسری استفاده می کند، اما فقط برای مکالمات انفرادی.

 iMessage (iOS): iMessage  پیام‌رسان پیش فرض سیستم عامل iOS است که از رمزگذاری سرتاسری استفاده می‌کند.

سشن :(Session)  پیام‌رسان «سشن» یکی از امن‌ترین اپلیکیشن‌ها و پیام‌رسان‌‌هاس. این برنامه نه تنها به داده‌های شما دسترسی ندارد بلکه ادعا می‌کند که هیچ ابرداده‌ای نیز از کاربران جمع‌آوری نمی‌کند.

داده‌ها و ابر‌داده‌هایی که پیام‌رسان‌ها جمع‌آوری می‌کنند:

علاوه بر پیام‌ها، پیام‌رسان‌ها ممکن است اطلاعات دیگری مانند شماره تلفن، آدرس ایمیل، تاریخ و زمان ارسال پیام، و موقعیت مکانی کاربر را نیز جمع آوری کنند. از آنجا که برنامه‌ها برای برقراری موفقیت آمیز ارتباط شما، معمولا به ابرداده‌ها احتیاج دارند، به زحمت بتوان از جمع‌آوری این اطلاعات ممانعت کرد.

همانطور که یک پستچی برای تحویل نامه‌ی شما باید بتواند روی پاکت را بخواند، ارتباطات دیجیتال نیز اغلب با دسترسی به منبع و مقصد مشخص می‌شوبا این وجود، تا زمانی که قوانین مناسب‌تری در راستای حفاظت از ابرداده‌ها جایگزین قوانین فعلی شوند و تا توسعه‌‎ی ابزارهای و اپلیکیشن‌هایی که به حفاظت از ابرداده‌ها، اهمیت بیشتری می‌دهند، بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که هنگام برقراری یک ارتباط دیجیتال، حواستان به ابرداده‌هایی که رد و بدل می‌شوند، باشد؛ به اینکه چه کسانی به این داده‌ها دسترسی دارند و اینکه چه کسانی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

 

امن تر نگه داشتن پیام‌رسان‌ها

علاوه بر استفاده از پیام‌رسان‌های معتبر، می‌توانید اقدامات دیگری نیز برای امن تر نگه داشتن پیام‌رسان‌ها انجام دهید. بعضی از این اقدامات را باهم مرور می‌کنیم:

استفاده از رمزعبور قوی: برای ورود به پیام‌رسان‌ خود از یک رمزعبور قوی استفاده کنید.

فعال کردن تایید دو مرحله‌ای:  تایید دو مرحله‌ای یک لایه امنیتی اضافی است که به شما کمک می‌کند از حساب خود محافظت کنید.

استفاده از گزینه حذف خودکار:  این گزینه‌ای است که در برخی پیام‌رسان‌ها وجود دارد و با فعال کردن آن پیام‌ها فقط برای مدت زمان محدودی قابل مشاهده هستند.

خارج شدن از دیگر دستگاه‌ها: این گزینه‌ای است که برخی پیام‌رسان‌ها به آن مجهزند. اگر شما تصور می‌کنید که ممکن است کسی با روی یک دستگاه دیگر و با نام کاربری شما وارد حسابتان شده است می‌توانید با فعال کردن این گزینه از تمام دستگاه‌ها غیر از دستگاه خودتان بیرون بیایید.(LogOut). طریقه انجام این کار در سه پیام‌رسان محبوب و پرکاربرد در ایران را با هم مرور می‌کنیم:

در تلگرام: تلگرام: تنظیمات >  حریم خصوصی و امنیت >  جلسات فعال >  پایان دادن به همه جلسات دیگر

Telegram: Settings > Privacy & Security > Active Sessions > Terminate All Other Sessions

در واتساپ: گزینه‌های بیشتر>  دستگاه‌های مرتبط > خروج از همه دستگاه‌ها

WhatsApp: More options > Linked devices > Log out from all devices

درسیگنال: تنظیمات > حریم خصوصی > جلسات فعال > پایان دادن به همه جلسات دیگر

Signal: Settings > Privacy > Active sessions > Terminate all other sessions

به طور کلی برای اینکه مطمین شوید که تنها خودتان از حساب‌کاری پیام‌رسان‌تان استفاده می‌کنید، توصیه ‌می‌شود که هر از چند گاهی این گزینه را استفاده کنید.

 

استفاده از VPN‍: به کارگیری VPN می‌تواند در روند جمع‌آوری ابر داده اختلال ایجاد کند و یک لایه اضافی برای مقابله با نظارت احتمالی به وجود بیاورد.

نکات تکمیلی

در اینجا به چند نکته تکمیلی برای برقراری ارتباط امن با دیگران اشاره می‌کنیم:

• از پیام‌رسان‌های ناشناخته یا مشکوک استفاده نکنید.
• قبل از دانلود و نصب یک پیام‌رسان، سیاست‌‌های حریم خصوصی آن‌را مطالعه کنید و بعد تصمیم بگیرید که می‌خواهید اطلاعات و داده‌‌های خود را از طریق آن منتقل کنید.
• از پیام‌رسان‌ داخلی استفاده نکنید: پیام‌رسان‌های داخلی معمولا از رمزگذاری سرتاسری استفاده نمی‌کنند. این بدان معناست که ارائه دهنده خدمات پیام‌رسان‌ها می تواند پیام‌های شما را بخواند و آنها را با دیگران به اشتراک بگذارد.
• علاوه بر این، پیام رسان های داخلی معمولا از سیاست های حریم خصوصی شفاف برخوردار نیستند. یعنی ممکن است ارایه‌دهنده خدمات پیام رسان اطلاعات دیگری را نیز در مورد شما جمع آوری کند، مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن و سابقه فعالیت شما. همچنین شواهد زیادی از نظارت و سانسور در این پیام‌رسان‌ها و به اشتراک گذاشتن داده‌‌های کاربران با نیروهای امنیتی توسط آن‌ها منتشر شده است.

بنابراین، اگر به حریم خصوصی و امنیت خود اهمیت می دهید، بهتر است از پیام رسان های داخلی استفاده نکنید.

حرف آخر

با توجه به افزایش تهدیدات سایبری، حفظ امنیت اطلاعات و حریم خصوصی در ارتباطات دیجیتال اهمیت زیادی پیدا کرده است. استفاده از پیام‌رسان‌های معتبر و رعایت نکات امنیتی می تواند به شما کمک کند تا ارتباط امن تری با دیگران برقرار کنید.

اما همواره به یاد داشته باشید که هیچ امنیت قطعی در دنیای اینترنت وجود ندارد. این نکته را باید هنگام رد و بدل کردن محتوایی که برای شما ممکن است خطرات امنیتی به همراه داشته باشد در نظر بگیرید. به خصوص اگر در کشوری مثل ایران زندگی می‌کنید که نیروهای امنیتی به ابزارهای پیشرفته‌ای برای رصد کاربران مجهز هستند.

 

 

در روزگاری که بیشتر اقدامات روزمره ما در فضای مجازی رقم می‌خورد، گذرواژه‌ها کلید دسترسی و ورود ما به جای جای دنیای آنلاین هستند؛ از حساب کاربری ما در شبکه‌های اجتماعی گرفته تا اطلاعات حساسی مثل حساب‌های بانکی و کیف پول دیجیتال. با گسترش روزافزون سکوهای آنلاینی که استفاده می‌کنیم، مدیریت موثر رمزهای عبور برای در امان نگه داشتن داده‌های شخصی، به بخشی حیاتی از زندگی آنلاین ما تبدیل شده است. در این یادداشت کوتاه، روش‌ها و توصیه‌هایی برای ایمن نگه‌داشتن گذرواژه‌ها ارایه شده است. با به کاربستن این ده فرمان امنیت دیجیتال، می‌توانید تا حد قابل توجهی حساب‌های کاربری خود را در مقابل حملات خراب‌کارانه و هکری ایمن کنید.

۱.از رمزهای عبور قوی و پیچیده استفاده کنید. یک رمز عبور قوی معمولا از ترکیب حروف بزرگ و کوچک، اعداد و علامت‌های خاص تشکیل شده است. سعی کنید که رمز عبور شما بیشتر از ۱۲ کارکتر باشد و از نام، تاریخ تولد یا کلمات رایج(موجود در لغت‌نامه) و اطلاعاتی که به راحتی قابل حدس زدن هستند خودداری کنید.

۲.رمزهای عبور منحصر به فرد برای هر حساب استفاده کنید. استفاده از رمز عبور یکسان برای چندین حساب خطرناک است زیرا اگر یک حساب در معرض خطر قرار گیرد، همه حساب های دیگر شما آسیب‌پذیر می‌شوند. تنبلی نکنید و برای هر حساب کاربری خود، رمز عبور اختصاصی استفاده کنید.

۳.احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA) را فعال کنید.  احراز هویت دو مرحله‌ای که پیشتر درباره آن به تفصیل توضیح داده بودیم، یک لایه امنیتی اضافی ایجاد می‌کند. پس از وارد کردن رمز عبور، یک کد تایید در تلفن یا ایمیل دریافت خواهید کرد. برای کاربران در ایران-  به دلیل دسترسی حکومت به پیامک و خط تلفن شما – بهتر است از ایمیل استفاده کنید. این‌ کار تضمین می‌کند که حتی اگر شخصی رمز عبور شما را بداند، نتواند بدون کد اضافی به حساب شما دسترسی پیدا کند.

۴.به طور منظم رمزهای عبور را به روز کنید. تغییر دوره‌ای رمز عبور خطر دسترسی غیرمجاز به آن‌را کاهش می‌دهد. برای به‌روز رسانی رمزهای عبور در هر چند ماه یکبار، یک یادآوری در تقویم خود تنظیم کنید. اگر یادآوری آن برایتان دشوار است، یک برنامه مدیریت رمز عبور می‌تواند به شما در پیگیری تغییرات کمک کند.

۵.از یک مدیر رمز عبور استفاده کنید.  ابزارهای مدیریت رمز عبور مانند  LastPass ، Dashlane ، KeePassXC یا 1Password  می‌توانند فرآیند ایجاد، ذخیره و تکمیل خودکار رمزهای عبور پیچیده را ساده کنند. آنها رمزهای عبور شما را رمزگذاری می‌کنند و یک انبار امن ارایه می‌دهند که با یک رمز عبور اصلی قابل دسترسی است. بدین ترتیب شما به جای نگهداری از چندین و چند  گذرواژه، تنها باید رمزعبور برنامه «مدیریت رمزعبور» را در جای امن نگهدارید و ساخت، به روزرسانی و نگهداری از باقی رمزهای عبورتان را به این برنامه بسپارید. داشتن یک برنامه مدیریت رمزعبور، از نخستین توصیه‌های هر کارشناس امنیت دیجیتال است.

۶.دستگاه‌های خود را ایمن کنید. اطمینان حاصل کنید که دستگاه‌های شما – تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها – با گذرواژه‌ها یا پین‌های قوی محافظت می‌شوند. در صورت گم شدن یا دزدیده شدن دستگاه، داشتن رمز عبور از دسترسی غیرمجاز به حساب‌های شما جلوگیری می‌کند.

۷.در مورد سوالات امنیتی محتاط باشید. بسیاری از حساب‌ها سوالات امنیتی را به عنوان یک لایه حفاظتی اضافی ارایه می‌دهند. از به کار بردن پاسخ‌هایی که به راحتی قابل کشف هستند خودداری کنید. در عوض، سوالات و پاسخ‌های مبهم را انتخاب کنید که فقط شما از آن اطلاع دارید.

۸.به طور منظم بر حساب‌های خود نظارت داشته باشید. به طور منظم فعالیت‌های حساب خود را برای هرگونه ورود یا تراکنش مشکوک بررسی کنید. اگر متوجه چیز غیرعادی شدید، فورا برای تغییر رمز عبور و ایمن‌سازی حساب خود اقدام کنید.

۹.مراقب حملات فیشینگ باشید. فیشینگ روش رایجی است که توسط هکرها برای فریب کاربران استفاده می‌شود تا رمزهای عبور خود را افشا کنند. مراقب ایمیل‌های مشکوک یا لینک‌هایی باشید که از شما می‌خواهند رمزهای ورود خود را وارد کنید. همیشه قبل از کلیک بر روی هر پیوندی، مشروعیت فرستنده را بررسی کنید.

۱۰. رمزعبور خود را روی مرورگر ذخیره نکنید. ذخیره کردن گذرواژه روی مرورگر آسیب‌پذیری آن را در مقابل حملات خرابکارانه و هکری بالا می‌برد؛ اگر کامپیوتر شما هک شود، هکرها می‌توانند به همه رمزهای عبور ذخیره شده در مرورگر شما دسترسی پیدا کنند. این شامل پسوردهای حساب های ایمیل، حساب‌های بانکی و سایر حساب‌های مهم شما می‌شود. به همین خاطر بهتر است به جای اطمینان به مرورگرها از یک برنامه  مدیریت رمز عبور استفاده کنید.

 

۱۱. از آخرین تهدیدات امنیت سایبری مطلع باشید. تهدیدات امنیت سایبری به طور مداوم در حال تغییر هستند. در مورد آخرین تکنیک‌های فیشینگ، نقض داده‌ها و روندهای امنیتی مطلع باشید. این دانش به شما امکان می‌دهد که در مورد مدیریت رمز عبور و حساب‌های آنلاین خود آگاهانه تصمیم بگیرید.

 

فراموش نکنید که در دنیای امروز، مدیریت رمز عبور و انتخاب و نگه‌داری درست از آن دیگر نه فقط یک توصیه بلکه یک ضرورت است. با اجرای این توصیه‌ها، می‌توانید امنیت حضور خود در فضای مجازی را به میزان قابل توجهی افزایش دهید. به یاد داشته باشید که همین اقدامات پایه‌ای و ساده که برای محافظت از رمز عبور خود انجام می‌دهید، مستقیما بر ایمنی اطلاعات شخصی و هویت دیجیتال شما تاثیر می‌گذارد.

درنهایت برای بهره‌مندی از مزایای زندگی دیجیتال بدون نگرانی مداوم از دسترسی غیرمجاز دیگران به داده‌ها و دارایی‌های دیجیتال خود، امنیت سایبری را جدی بگیرید و در اولویت اقدامات دیجیتال خود قرار دهید.